Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Αφελληνισμός…

«Για πρώτη φορά στην μακραίωνη ιστορία της Ελλάδος υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η χώρα μας να εξαφανισθεί σαν έθνος – όπως συνέβη και με άλλους λαούς στο παρελθόν. Μήπως αλήθεια είναι προτιμότερη η χρεοκοπία από τον αργό, σίγουρο θάνατο, καθώς επίσης από τον αφελληνισμό που προετοιμάζεται;»

Σύμφωνα με πολλούς, επιχειρείται ένας «βίαιος αφελληνισμός» – αφενός μεν μέσω της «διευκόλυνσης» της παράνομης μετανάστευσης, αφετέρου με τη σκόπιμη, συνεχή και επίμονη «διαστρέβλωση» της ιστορίας μας, σε συνδυασμό με την «επιδοτούμενη» κατάρρευση της παιδείας.
Παράλληλα, ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η ραγδαία μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας είτε λόγω της υπογεννητικότητας, είτε επειδή είναι μία από τις προσφιλέστερες «μεθόδους εξυγίανσης» του ΔΝΤ (ρίχνονται οι μισοί στη θάλασσα, έτσι ώστε να επιβιώσουν οι υπόλοιποι), είτε επειδή «καταργείται» η δημόσια υγεία – τόσο για να κερδοσκοπήσει ανενόχλητη η ιδιωτική, όσο και για να μειωθεί το προσδόκιμο ηλικίας.
Επιχειρείται επίσης η κατάκτηση εδαφών της χώρας, μέσω της λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας, καθώς επίσης της εξαγοράς της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων, σε εξευτελιστικές τιμές – με τη βοήθεια των κατασχέσεων, των πλειστηριασμών και άλλων μεθοδεύσεων.
Αν και οι παραπάνω φόβοι που διατυπώνονται είναι μάλλον υπερβολικοί, θεωρίες συνωμοσίας ενδεχομένως, η διαφαινόμενη τάση των Ελλήνων να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους στους ξένους εισβολείς, λόγω της οδυνηρής κρίσης, στην οποία έχει οδηγηθεί σκόπιμα η Ελλάδα, είναι κάτι που σίγουρα συμβαίνει – ειδικά η μαζική φυγή των νέων, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί σε μία μακροπρόθεσμη, τραυματική ανεργία, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους.
Περαιτέρω, η αυξημένη μετανάστευση των Ελλήνων, η οποία θυμίζει τη δεκαετία του 1960, όπου ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού εγκατέλειψε την Ελλάδα, ενθαρρύνεται παραδόξως από πολλά ΜΜΕ – τα οποία συστήνουν στους νέους να «γυρίσουν την πλάτη στην πατρίδα τους», για τους λόγους που αναφέραμε.
Την ίδια στιγμή, εταιρείες του Ισραήλ (ενέργεια, φάρμακα, οικονομικοί σύμβουλοι) κατακλύζουν την Ελλάδα, η τουρκική κυβέρνηση εγείρει εδαφικές αξιώσεις, με ορισμένες επιχειρήσεις της να εξαγοράζουν ελληνικά ακίνητα (μαρίνες, Αστέρας), η μία κοινωνική ομάδα τοποθετείται εναντίον της άλλης, ενώ αυξάνονται οι κίνδυνοι εσωτερικών αναταραχών και εξεγέρσεων - εμφυλίων πολέμων ίσως, οι οποίοι θα κατέστρεφαν εντελώς και στο διηνεκές την κοινωνική συνοχή.
Η όλη κατάσταση λοιπόν είναι κάτι παραπάνω από προβληματική – γεγονός που σημαίνει πως οι φόβοι αναγνώστη μας, οι οποίοι αναφέρθηκαν  στην εισαγωγή του κειμένου, δεν είναι ίσως υπερβολικοί. Η λύση όμως που επικαλείται δεν είναι η καλύτερη δυνατή - αφού η χρεοκοπία θα επιδείνωνε σε μεγάλο βαθμό αυτά που ήδη βιώνουμε.
Κατά την υποκειμενική μας άποψη, οφείλουμε εν πρώτοις να μείνουμε στην πατρίδα μας, αναζητώντας από κοινού ρεαλιστικές λύσεις – αποβάλλοντας την απαισιοδοξία, τη συλλογική κατάθλιψη, καθώς επίσης τα αποσταθεροποιητικά συναισθήματα ενοχής, με τα οποία μας έχουν σκόπιμα «εμβολιάσει».
Πριν από κάθε τι άλλο να συνειδητοποιήσουμε ότι, η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη, πανέμορφη, κυριολεκτικά ευλογημένη και πολλαπλά προικισμένη χώρα, με έναν ασυναγώνιστο πολιτισμό – για την ανεξαρτησία και την ελευθερία της οποίας πρέπει όμως να πολεμάμε όλοι μαζί, πάντοτε και με κάθε τρόπο.

Πηγή: Inews24


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ ΚΑΙ ΔΙΧΩΣ ΟΡΙΑ...

Η σοφία και μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας....
Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις… με ρίζες μερικώς ή ολικά απ’ την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες). Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (ελέχθη από τον Μπιλ Γκέιτς, Microsoft).
Η Ελληνική και η Κινέζικη… είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και... στον ίδιο τόπο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (ελέχθη από τον Francisco Adrados, γλωσσολόγο).
Η Ελληνική γλώσσα λοιπόν, έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο. Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, και την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, και το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα, μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της, μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λες, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη, και ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η ΣΟΦΙΑ 
Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.
Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός, να είναι έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.
Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βέρνερ Καρλ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή +έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ‘ίστημι’ που σημαίνει στέκομαι).

Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.

Δεκάδες παραδειγμάτων προς γνώση των αγνοούντων…
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει σαν ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας. Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».
Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία…
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο…
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής, αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει», είχε δε δηλώσει: «Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι µόνο αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα.»
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι, ‘η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής’.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων’.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου. «Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.


Πηγή: Inews24-ellinikoarxeio.com

Άνεργοι… Οι "άχρηστοι" της "Νέας Ελλάδας" του 2021

Την πρωτοχρονιά του 1863, ο πρόεδρος Λίνκολν υπέγραψε το περίφημο διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων. 
Με τη Διακήρυξη της 1ης Ιουλίου 1863, ο Λίνκολν δήλωσε ότι θα ήταν ελεύθεροι όλοι οι δούλοι και παρά τις πολλές ασάφειες τότε, ήταν ένα βήμα για την ανθρωπότητα και την κατάργηση της δουλείας μέχρι τα σημερινά δικαιώματα της Εργασίας.
Σε δήλωσή του ο Πρωθυπουργός είπε ότι το 2021 η “Νέα Ελλάδα” δεν θα είναι πλέον «όραμα», αλλά θα είναι πια πραγματικότητα !
Ποιά όμως είναι η Ελλάδα που οραματίζεται και ποιά η ζωή των Πολιτών αυτής της χώρας που ονειρεύονται οι οπαδοί του απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης;
Οι υποθέσεις και τα οράματα ανήκουν στο κόσμο των ιδεών και της φαντασίας, αλλά οι πράξεις μας είναι αυτές που τελικά θα μας χαρακτηρίσουν.
Η πραγματικότητα λοιπόν που έχει ετοιμαστεί για το μέλλον στην Ελλάδα δεν είναι κάτι που θα έρθει, είναι ήδη εδώ και νομοθετημένη!
Μάλιστα είναι οι μόνοι νόμοι των Μνημονίων που ψηφίστηκαν και εφαρμόστηκαν άμεσα και χωρίς χρονοτριβή ή αντιδράσεις από τα κομματικά Συνδικαλιστικά Σωματεία. Με πρόφαση ότι οι μισθοί αποτελούν τροχοπέδη για την ανταγωνιστικότητα, μείωσαν το μισθολογικό κόστος, ασφαλιστικές εισφορές και εργατικά δικαιώματα. Ελαστικά ωράρια, «συμβάσεις ορισμένου χρόνου», μείωση βασικού μισθού, μετενέργεια, εύκολες απολύσεις, Ειδικές Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΕΕΣΣΕ), συμβάσεις δοκιμής για 1 έτος χωρίς αποζημίωση.
Δεν ήταν όμως δημοσιονομικό το πρόβλημα που ήθελαν να λύσουν, με αυτά τα νομοθετήματα, αλλά να καταλύσουν την ίδια την έννοια της Ελευθερίας, όπως αυτή εκφράστηκε από την νεωτερικότητα δηλαδή την ανθρώπινη αυτοτέλεια, την πρόοδο, την ευημερία, παρέκαμψαν ακόμη και την ίδια την ιδέα του Φιλελευθερισμού του υποτίθεται ότι οι ίδιοι εκπροσωπούν !
Στο όραμα τους, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα της Εργασίας “προϊόν”, αλλά η ίδια η Εργασία είναι το Προϊόν, το οποίο μπαίνει στον χρηματιστήριο της Αγοράς. Κατάφεραν δηλαδή να είναι εμπόρευμα, όχι μόνον η υπεραξία της εργασίας του εργαζομένου, δηλαδή το προϊόν που παράγει, αλλά ο ίδιος ο Εργαζόμενος!
Για να πετύχουν όμως αυτό χρειάζονται και τους νέους Σκλάβους, που να είναι πρόθυμοι να σκλαβωθούν, για να αποκτήσουν την κατ’ επίφαση Ελευθερία τους.
Αυτοί είναι οι παρίες της ανεργίας, οι απόβλητοι από την αγορά Εργασίας, οι “άχρηστοι” του ανήθικου Νεοφιλελευθερισμού. Χωρίς δικαιώματα, χωρίς Παιδεία, χωρίς Υγεία, χωρίς την Ελευθερία του αυτεξούσιου Πολίτη ,χωρίς τελικά ζωή.
Τα συσσίτια, οι “φιλανθρωπίες” και οι άστεγοι που τώρα μας φαίνονται εξοργιστικά ως εικόνες, θα είναι κάτι το “φυσιολογικό” στη Νέα Ελλάδα τους.
Ξεκίνησαν με την διάλυση του ιδιωτικού τομέα, τώρα οδηγούνται σε απολύσεις και από τον Δημόσιο τομέα, όπου είναι και τα πολλά λεφτά, γιατί δεν υπάρχει καλύτερος πελάτης από το ίδιο το Κράτος, πόσο μάλλον όταν αυτό διοικείται από διεφθαρμένους και διαπλεκόμενους Πολιτικούς, οπότε δεν χρειάζεται να μπει κάποιος στον υγιή ανταγωνισμό, αφού υπάρχουν οι . . . φωτογραφικοί διαγωνισμοί.
Ήδη, λειτουργούν και συναλλάσσονται με το Δημόσιο, πολλοί Εργολάβοι και ΜΚΟ, οι οποίοι προσφέρουν Εργαζόμενους προς απασχόληση, σε θέσεις που δούλευαν συμβασιούχοι ή stage. Έτσι πολλοί υπάλληλοι ενώ είχαν συμβάσεις με δημόσια επιχείρηση ή ΔΕΚΟ βρέθηκαν να δουλεύουν στο ίδιο γραφείο, το ίδιο ωράριο αλλά με άλλο Εργοδότη και φυσικά με χαμηλότερη αμοιβή, καθώς μέρος της το εκμεταλλεύεται ο Εργολάβος που τον “απασχολεί”. Αυτός είναι κι ένας καλός τρόπος να εμφανιστεί μειωμένος ο Δημόσιος Τομέας, αφού αυτοί οι άνθρωποι είναι ουσιαστικά “ανύπαρκτοι”!
Οι απολύσεις στο Δημόσιο, που τόσο επιμένουν οι μνημονιακοί Πολιτικοί με την βοήθεια του κοινωνικού αυτοματισμού και της απαξίωσης του Δημόσιου λειτουργήματος τα προηγούμενα χρόνια, θα δώσει πεδίο δόξης λαμπρό γι αυτούς, που αναγκαστικά θα προσφερθούν να καλύψουν τα κενά της λειτουργίας του Κράτους, χωρίς να γίνονται νέες Προσλήψεις.
Ήδη ακούγονται πολλά ακόμη και για ιδιωτικές ΔΟΥ αλλά και πολλές πολυεθνικές θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν αυτές τις μεθόδους για εποχικό ή “ελαστικό” προσωπικό τους. Για τις μικρές ή μικρομεσαίες επιχειρήσεις όλα αυτά είναι από άχρηστα έως καταστροφικά, για όσους απασχολούν πχ από 1 έως 10-15 εργαζομένους, γιατί στεγνώνουν από ρευστό , ακόμη περισσότερο την πραγματική Οικονομία.
Όλη η χώρα, όλη η Ευρώπη, μετατρέπεται σε ένα τεράστιο στρατόπεδο ανθρώπων δυο ταχυτήτων, των χρήσιμων και των ανέργων. Ο Βορράς απορροφά τους πιο καταρτισμένους και μορφωμένους για την διατήρηση της τεχνολογικής υπεροχής του, απλώς η ξενιτιά άλλαξε όνομα στο πολιτικώς ορθό “κινητικότητα”, ενώ ο Νότος θα ερημώσει και θα μείνει με τους χαμηλόμισθούς ημεδαπούς αλλά και μετανάστες σε μια τεράστια Ειδική Οικονομική Ζώνη.
“Η απάντηση σε αυτή την λαίλαπα μπορεί να είναι μόνο η επαναφορά στις αξίες που έχτισαν την Ευρώπη, δηλαδή του Ελληνισμού. 
Η αξία του άνθρωπου ως Πολίτη και ως βασικού συστατικού της Κοινωνίας κι όχι σαν απρόσωπη νομισματική και οικονομική μονάδα. Δεν είναι οικονομικό το εμπόδιο, είναι καθαρά πολιτικό, δεν έχει να κάνει με την ανταγωνιστικότητα αλλά με τον τρόπο αντιμετώπισης της Εργασίας και τους νόμους που την διέπουν και την προστατεύουν.”


Πηγή: Inews24

Οικονομικό «Blitzkrieg»!!!

Εδώ δεν έχουμε «δόγμα του σοκ». Έχουμε οικονομικό «Blitzkrieg»!!!
Όσοι έχουν ασχοληθεί –είτε τηλεοπτικά, είτε βιβλιογραφικά, είτε και τα δύο- με την Ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ακούγοντας απόψε για το νομοσχέδιο του ανώτερου διοικητικού υπαλλήλου του γερμανικού υπουργείου οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, βάσει του οποίου η τοκογλυφία γίνεται επίσημη κρατική επιλογή και πρακτική, σίγουρα τους ήρθε στο νου ο όρος «κεραυνοβόλος πόλεμος», ή «πόλεμος-αστραπή» (γερμανιστί: «Blitzkrieg»).
Η συγκεκριμένη πολεμική τακτική επινοήθηκε κι εφαρμόστηκε από το Γερμανό στρατηγό, Χάϊντς Γκουντέριαν και χαρακτηριζόταν από... αιφνιδιαστικές επιθέσεις, ταχύτατες προωθήσεις δυνάμεων στην εχθρική περιοχή, με συντονισμένη ισχυρή υποστήριξη από αεροπορικές δυνάμεις, που κτυπούσαν και αιφνιδίαζαν τον εχθρό. Οι νίκες των γερμανικών δυνάμεων στην Πολωνία, στη Γαλλία και κατά την πρώτη φάση της εισβολής στη Σοβιετική Ένωση, είχαν τη σφραγίδα του Blitzkrieg.
Ας κάνουμε μια αναλογική αντιπαραβολή των επιμέρους τομέων της συγκεκριμένης πολεμικής τακτικής, με τα καθ’ ημάς και θα καταλάβουμε πολλά. Έχουμε και λέμε λοιπόν...
v  Στο στρατιωτικό Blitzkrieg, η Αεροπορία επιτίθεται τόσο στο κύριο εχθρικό μέτωπο όσο και - το σημαντικότερο - στα μετόπισθεν, προσβάλλοντας αποθήκες υλικού, σταθμούς διαβιβάσεων και διοίκησης, κόμβους επικοινωνίας και μεταφοράς (δρόμους, σιδηροδρομικές γραμμές, γέφυρες).
Στο οικονομικό Blitzkrieg το ρόλο της «Αεροπορίας» αναλαμβάνουν τα ΜΜΕ, με καθολικές και καταιγιστικές επιδρομές στη συνείδηση και το θυμικό των αμυνομένων, προετοιμάζοντας παράλληλα το έδαφος για την εφαρμογή των πολιτικών και οικονομικών  επιλογών, που ακολουθούν.
v  Στο στρατιωτικό Blitzkrieg τα άρματα μάχης, σε πυκνούς σχηματισμούς διασπούν τις εχθρικές γραμμές και διεισδύουν βαθιά στην εχθρική περιοχή, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερη αποδιοργάνωση των μετόπισθεν. Τα άρματα ακολουθούνται από μηχανοκίνητες μονάδες, οι οποίες εμπλέκονται με τις αμυνόμενες δυνάμεις αποτρέποντάς τις από το να δημιουργήσουν σημαντικές εστίες άμυνας.
Στο οικονομικό Blitzkrieg το ρόλο των «αρμάτων μάχης» αναλαμβάνουν ψυχοπαθή ρεμάλια και χοντρόπετσα καθάρματα σαν τον Τόμσεν, το Στουρνάρα, τον Άδωνι, το Θεοχάρη, τον Καραβίτη κλπ, ήτοι τοπολιτικό και τεχνοκρατικό προσωπικό, το οποίο ορμά μέσα στις συνθήκες, που έχουν δημιουργήσει τα ΜΜΕ (Αεροπορία), με σκοπό να εφαρμόσει τις επιλογές των κατακτητών εν μέσω μια αποδιοργανωμένης και σαστισμένης κοινωνίας.
v  Στο στρατιωτικό Blitzkrieg το πεζικό, μαζί με δυνάμεις υποστήριξης, επιτίθενται στις εχθρικές πτέρυγες με στόχο τη συνένωση με τις υπόλοιπες ομάδες επίθεσης, αποκόπτοντας τις εχθρικές δυνάμεις και, τελικά, περικυκλώνοντας ή ενθυλακώνοντάς τις.
Στο οικονομικό Blitzkrieg το ρόλο του «πεζικού» παίζουν οι εισπρακτικοί και άλλοι διοικητικοί μηχανισμοί,οι οποίοι έχουν περάσει στα χέρια των διεθνών εκπροσώπων του μαύρου χρηματοπιστωτικού χρήματος, που –σε συντονισμό με το πολιτικό και τεχνοκρατικό προσωπικό-επιτίθενται στο λαό με σκοπό να τον περικυκλώσουν σ’ ένα φαύλο κύκλο φτώχειας, απελπισίας, ηττοπάθειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης.
v  Στο στρατιωτικό Blitzkrieg άλλες μηχανοκίνητες μονάδες, διεισδύουν στα μετόπισθεν, παρεμποδίζοντας την υποχώρηση των αμυνομένων και τον ανεφοδιασμό τους σε τρόφιμα, πολεμοφόδια και καύσιμα.
Στο οικονομικό Blitzkrieg το ρόλο των «άλλων μηχανοκίνητων μονάδων» παίζουν οι πραιτωριανοί, ένοπλοι συνεργάτες των επιτιθεμένων, ήτοι τα προδοτικά καθάρματα των ΜΑΤ μαζί με τους υπόλοιπους νεοναζιστικούς-φιλογερμανικούς θύλακες (ΕΚΑΜ. ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ κλπ), καθώς και οι μισθοφόροι της Black Water (που αναλαμβάνουν οσονούπω), οι οποίοι έρχονται να συμπληρώσουν το υπόλοιπο σκηνικό, τρομοκρατώντας και κακοποιώντας όσους -παρά το προηγηθέν Blitzkrieg-  αντιστέκονται ακόμα.

Που σκόνταψε το περίφημο στρατιωτικό Blitzkrieg; Στη Σοβιετική Ένωση και ειδικότερα στο Στάλινγκραντ, διότι βρήκε αντιμέτωπο τον ενωμένο κι αποφασισμένο για μάχη «μέχρις εσχάτων» σοβιετικό λαό, ο οποίος βροντοφώναξε «Δεν υπάρχει για μας γη πίσω απ’ το Βόλγα! Ούτε μια σπιθαμή πατρώας γης στα χιτλερικά καθάρματα!».

Εκεί θα σκοντάψει και το οικονομικό Blitzkrieg των Funds, του Σόιμπλε, των τραπεζιτών και των ψυχάκηδων τεχνοκρατών της Πλ. Συντάγματος: Στην ενωμένη- πέρα από πολιτικές, φιλοσοφικές, θρησκευτικές, ή άλλες διαφορές- παλλαϊκή και μέχρις εσχάτων αντίστασης του ελληνικού λαού. Με πρώτο και κύριο στόχο να γλιτώσουν τα παιδιά και οι παππούδες από την πείνα και το θάνατο, την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα με έλεγχο εισροής και εκροής κεφαλαίων και ταυτόχρονη ενίσχυση της ντόπιας (πρωτογενούς και μη) παραγωγής. Αλλιώς, αυτός ο λαός θα πάψει να υπάρχει πλέον στην Ιστορία. Διαλέγουμε και παίρνουμε λοιπόν.


Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Έχουμε φασολάδα!...

Λευκός λεπτός καπνός υψώνεται πάνω απ' την χύτρα της κουζίνας, κι ο πάλαι ποτέ μικρομεσαίος, αλλά τώρα νεόπτωχος κατεστραμμένος, αναφωνεί: έχουμε και σήμερα ένα πιάτο φασολάδα!
Ναι, αλλά, εκείνοι έχουν σπίτια στο Λονδίνο και καταθέσεις εκατομμυρίων σε τράπεζες του εξωτερικού!...

Και είναι οι ίδιοι εκείνοι που σ’ ‘φεραν σ' αυτή τη θέση, της διαρκούς φασουλάδας!...
Είναι οι ίδιοι εκείνοι που τόσα χρόνια ψήφιζες, οι ίδιοι που φωνάζουν "ναι σε όλα!""λεφτά υπάρχουν", "σβήστε τα τζάκια να μη μας λερώνετε την ατμόσφαιρα!", "οι ίδιοι που θα παραλάβουν σε λίγο τις καινούργιες μαύρες λιμουζίνες τους, με τα φυμέ παράθυρα, να μη σε βλέπουν και να μη τους βλέπεις... ".

Δυό κόσμοι παράλληλοι, στο ίδιο σύμπαν...
Ο ένας προνομιούχος, και ο άλλος κολασμένος!... 

Ποιούς ψήφιζες τόσα χρόνια, βρε ανόητε, πεισματάρη ελληνικέ λαέ;
Πού βρήκες να ψηφίσεις όλη αυτή την απατεωνιά, την κλεψιά, τον αριβισμό, την γαϊδουριά, την μικροψυχία, την κουτοπονηριά, την ανηθικότητα, την λαμογιά, τον ωχαδελφισμό, την προκλητικότητα, την χυδαιότητα;
Σε ποιά κατακάθια της κοινωνίας έψαξες για να βρεις όλους αυτούς τους λιμοκοντόρους, το απάνθρωπο και αναίσθητο ανθρώπινο υποείδος, που ονομάζεται "Έλληνας βουλευτής";
Και καλά ως εδώ!..
Τι θα κάνεις από δω και πέρα, να διορθώσεις τα εγκληματικά σου λάθη;
Θα τους θεωρείς ακόμα δικαιωμένους να εκφέρουν λόγο και άποψη για σένα;
Τους επιτρέπεις ακόμα να σε αντιπροσωπεύουν; 
Σε λοιδορούν, σου βγάζουν την γλώσσα, σου σηκώνουν το μεσαίο δάχτυλο, κι εσύ τους μιλάς ακόμα με το "σεις" και με το "σας", και τους αποκαλείς "κυρίους"; "Κύριους" τους δημίους σου;
Τους καταχραστές της εμπιστοσύνης και της βλακείας σου;
Και δεν αισθάνεσαι την ανάγκη να τους κεράσεις μία καυτή φασολάδα, όπου τους βρεις;
Να τους εξοβελίσεις από προσώπου πολιτικής, που εσύ τους ανέδειξες; 
Αν όχι, είσαι άξιος της μοίρας σου!

Αν ναι, τότε... Τι σκοπεύεις να κάνεις;

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Φοιτητές Καλών Τεχνών: "Σπουδάζουμε "παρέα" με τις κατσαρίδες σε κρύες αίθουσες"

Χωρίς καθαρούς χώρους εκπαίδευσης, μαζί με ακαθαρσίες ποντικιών και κατσαρίδες κάνουν τα μαθήματα τους εδώ και δύο χρόνια οι φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.
Ούτε λόγος για θέρμανση στις αίθουσες διδασκαλίας. Δείτε όσα καταγγέλλουν φοιτητές της σχολής με επιστολή τους.
Αυτή είναι πλέον η Νέα Ελλάδα του Μνημονίου, ο Νέος τρόπος εκπαίδευσης τον οποίον ενστερνίζεται το σημερινό πολιτικό και διοικητικό προσωπικό του Υπουργείου Παιδείας.
Δημοσιεύω το παρόν, ως γονέας τελειόφοιτου της εν λόγω σχολής, μεταβιβάζοντας μια απλή κραυγή αγωνίας των παιδιών αυτών τα οποία νοιώθουν εγκαταλειμμένα από θεό και ανθρώπους.

Ακολουθεί η επιστολή των φοιτητών:

‘Εμείς οι φοιτητές του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης συγκεντρωθήκαμε και θέσαμε επί τάπητος τα οξυμένα και κρίσιμα για όλους μας προβλήματα που συσσωρεύθηκαν και θέλουμε να σας γνωστοποιήσουμε την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε.
Συγκεκριμένα, το Τμήμα Εικαστικών Τεχνών είναι ένα από τα τέσσερα που απαρτίζουν τη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., τη μεγαλύτερη σε αριθμό φοιτητών σχολή Καλών Τεχνών στην Ευρώπη . Ιδρύθηκε το 1985 και με την εξαίρεση της Γραμματείας του, ο κύριος όγκος των εγκαταστάσεων του τμήματος βρίσκεται εκτός της Πανεπιστημιούπολης : στη Σταυρούπολη (Ικονίου 1) , στην Πυλαία (κτήριο Thomas) και στη Θέρμη (στο campus του Α.Π.Θ. απέναντι από τον οικισμό «Λήδα-Μαρία»).
Η λειτουργία του Τμήματος όπως και οι συνθήκες φοίτησής μας έχουν υποβαθμιστεί σοβαρά από τις παραλείψεις και την αδιαφορία της πολιτείας τα τελευταία τέσσερα χρόνια και επιδεινώνονται τους τελευταίους 18 μήνες .
Από τον Σεπτέμβριο του 2012 δεν υπάρχουν υπηρεσίες καθαριότητας σε κανέναν από τους χώρους όπου φοιτούμε .
Τα εργαστήριά μας παράγουν μεγάλο όγκο αποβλήτων που συσσωρεύεται καθημερινά , καθώς και χημικά απόβλητα (νίτρου , διαλυτικών χρωμάτων , βενζίνης και ρητινών) που απαιτούν ειδική διαχείριση και αποκομιδή , κάτι που δεν εφαρμόζεται .
  • Δεν έχει γίνει καμία μυοκτονία-εντομοκτονία εδώ και 2 χρόνια , με αποτέλεσμα στους χώρους μας οι κατσαρίδες και οι ακαθαρσίες των ποντικών να έχουν γίνει κάτι δεδομένο –όπως και τα πανταχού παρούσες στοίβες σκουπιδιών. Είναι θέμα χρόνου να εμφανιστούν σοβαρές λοιμώξεις , κάτι μέχρι πρότινος αδιανόητο για όλους εμάς και τις οικογένειές μας, όταν υποβληθήκαμε σε οδυνηρές θυσίες και κόπους διεκδικώντας το δικαίωμα στη μόρφωση. Ειδικά στο campus του «Λήδα-Μαρία» τα ποντίκια προσελκύουν και φίδια μέσα στα εργαστήρια, αυξάνοντας τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε .
  • Πέρυσι δεν θερμάνθηκαν οι χώροι μας και φέτος μόλις στις 11/12 ανακοινώθηκε ότι θα λειτουργήσουν για δέκα ημέρες οι καυστήρες - δεν έχει εγκριθεί κονδύλι θέρμανσης για όλη τη διάρκεια του χειμώνα –. Αυτό συνεπάγεται στην περίπτωση της Θέρμης και της Σταυρούπολης εσωτερικές θερμοκρασίες της τάξης των 10 και 8 βαθμών Κελσίου , δηλαδή 1 με 2 βαθμοί πάνω από τη θερμοκρασία του εξωτερικού περιβάλλοντος. Προσπάθειες να ζεσταθούμε με ατομικά μέσα είναι αδύνατες : οι χώροι είναι ψηλοτάβανοι, με πολλά ανοίγματα εξαερισμών και οι εργολαβικές κακοτεχνίες δεν επιτρέπουν στο ηλεκτρολογικό σύστημα να δεχθεί ισχύ άνω των 5000Watts/ πίνακα. Η πλειοψηφία μας πέρυσι αρρώστησε σοβαρά και για μακρύ διάστημα από γρίπη και πνευμονία. Άλλοι αδυνατούσαν να εργαστούν εξαιτίας των χαμηλών θερμοκρασιών που παγώνουν τα άκρα και καθιστούν ανέφικτη κάθε απόπειρα ζωγραφικής , σχεδίου , χαρακτικής. Αδύνατη γίνεται και η παρακολούθηση των θεωρητικών μαθημάτων, όταν χρειάζεται να είμαστε καθισμένοι για έξι ώρες καθημερινά στο παγωμένο αμφιθέατρο.
  • Η συντήρηση των εγκαταστάσεων μας είναι ελλιπέστατη έως μηδενική: το υπεύθυνο τεχνικό προσωπικό του Πανεπιστημίου έχει αποδεκατιστεί αριθμητικά από το μέτρο της διαθεσιμότητας . Όσοι ακόμα βρίσκονται στις θέσεις τους καλούνται να αναλάβουν τομείς εκτός της ειδίκευσής τους ( π.χ. ένας ηλεκτρολόγος να κάνει μία υδραυλική εργασία). Με τις διαρκείς μειώσεις των κονδυλίων έχει συρρικνωθεί η υλικοτεχνική υποδομή , τα αναλώσιμα , τα υλικά κ.τ.λ. και αναγκαζόμαστε τις καμένες λάμπες , τα καζανάκια τουαλέτας κ.α. να τα αντικαθιστούμε με δικά μας έξοδα . Αδυνατούμε όμως να διορθώσουμε μόνοι μας βουλωμένες τουαλέτες , αποχετεύσεις , ηλεκτρολογικές συνδέσεις με αποτέλεσμα οι περισσότερες τουαλέτες να βρίσκονται εκτός λειτουργίας και ο φωτισμός σε χώρους να μην επαρκεί για να εργαστούμε .
  • Σε άλλες περιπτώσεις, όπως αυτή των μηχανολόγων μηχανικών , καλούνται , παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε διαθεσιμότητα εδώ και πολύ καιρό , να εργαστούν εθελοντικά και να συντηρήσουν τα δίκτυα γιατί οι οριζόντιες περικοπές στο Δημόσιο τους έχουν σχεδόν καταργήσει ως οργανική ειδικότητα προς το παρόν από το τεχνικό προσωπικό του Α.Π.Θ. !
  • Η λειτουργία της Γραμματείας μας έχει πληγεί επίσης από το μέτρο της διαθεσιμότητας . Με μόλις δύο άτομα προσωπικό – από τα οποία η επικεφαλής θα συνταξιοδοτηθεί πολύ σύντομα – είναι αδύνατον να έρθουν σε πέρας τα φοιτητικά (προπτυχιακά και διδακτορικά) , διοικητικά , οικονομικά , ακαδημαϊκά και ερευνητικά θέματα του Τμήματος .
  • Τα Εργαστήρια του Τμήματός μας : 5 εργαστήρια Ζωγραφικής , 2 Χαρακτικής , 1 Γλυπτικής , 1 Φωτογραφίας, 1 Βιομηχανικού Σχεδιασμού , 1 Στοιχείων Ψηφιακής Εικόνας καθώς και ο τομέας των Θεωρητικών Μαθημάτων : της Ιστορίας της Τέχνης ( Αρχαίας , Νεότερης και Σύγχρονης ) , της Αρχιτεκτονικής και της Θεωρίας της Τέχνης λαμβάνουν από τον προϋπολογισμό του Πανεπιστημίου μόλις 18.000 ευρώ ετησίως – για να τα μοιραστούν μεταξύ τους- για τα αναλώσιμα και τη συντήρηση του εξοπλισμού τους . Αυτό το ποσό δεν επαρκεί ούτε κατ’ ελάχιστον . Το αποτέλεσμα : καλούμαστε οι φοιτητές ατομικά να επιφορτιστούμε με την αγορά του 90 % των αναλώσιμων και οι διευθυντές των εργαστηρίων με το κύριο βάρος της συντήρησης του εξοπλισμού .
  • Εδώ και 2 χρόνια δεν τηρείται το πρόγραμμα σπουδών μας. Εκεί αναφέρεται ρητά ότι στα δύο πρώτα έτη σπουδών είναι απαραίτητη η σπουδή με μοντέλα πάνω στο ανθρώπινο σώμα – όπως συμβαίνει και σε όλες τις σχολές Καλών Τεχνών. Όμως το αντίστοιχο κονδύλι που θα επιτρέψει την παρουσία μοντέλων στα εργαστήριά μας δεν εγκρίνεται .
  • Δεν έχουν καλυφθεί θέσεις διδασκόντων σε αρκετά μαθήματα , έτσι στην αρχή κάθε ακαδημαϊκής χρονιάς αναζητούνται διδάσκοντες , συχνά χωρίς αποτέλεσμα.
  • Σε ότι αφορά στη σίτισή μας , αυτή δεν είναι πλέον δωρεάν δικαίωμα του κάθε φοιτητή . Με τα κριτήρια που έχουν εισαχθεί , από το σύνολο του φοιτητικού δυναμικού του Α.Π.Θ. θα δικαιούται αυτής μόλις το 12 % , ενώ οι υπόλοιποι καλούνται να καταβάλλουν στη Λέσχη 2,5 ευρώ ανά γεύμα .
Είμαστε λοιπόν εγκατεστημένοι εκτός της κεντρικής Πανεπιστημιούπολης του Α.Π.Θ. , αποκομμένοι από την υπόλοιπη ακαδημαϊκή κοινότητα και το ζωντανό κέντρο της πόλης , διασπασμένοι σε 4 διαφορετικά σημεία. Υποχρηματοδοτούμαστε από την πολιτεία , κατηγοριοποιημένοι ως «μη παραγωγικοί» επειδή δεν συνδεόμαστε άμεσα με την αγορά εργασίας. Επιπλέον είμαστε οι αποδέκτες της πολιτικής υποβάθμισης του Δημόσιου Πανεπιστημίου και της ταυτόχρονης προώθησης της ιδιωτικής εκπαίδευσης: τρανταχτό το παράδειγμα του υπουργού Υγείας κ. Γεωργιάδη που παρευρέθηκε σε εκδήλωση των Ι.Ε.Κ. ΞΥΝΗ για να δηλώσει ότι τα ιδιωτικά κολέγια παρέχουν πολύ καλύτερη εκπαίδευση από το Ελληνικό Πανεπιστήμιο…
Η Τέχνη μπορεί να μη δημιουργεί Ιστορία, αλλά είναι το δυνατότερο μέσο καταγραφής και άσκησης κριτικής στην Ιστορία. Και όσοι την αντιμάχονται ή προσπαθούν να την υποβιβάσουν ως αχρείαστη και περιττή είναι οι ίδιοι που υποβιβάζουν τον άνθρωπο και εξυμνούν τους αριθμούς . Η Τέχνη είναι από τα τελευταία οχυρά του ουμανισμού που θέλουν να γκρεμίσουν , επειδή προάγει τον άνθρωπο , τον καθιστά ευαίσθητο , σκεπτόμενο και δημιουργικό . Είναι φανερό ότι δε θέλουν τέτοιους πολίτες.
Με τα παραπάνω δεδομένα εμείς συνεχίζουμε να επιλέγουμε συνειδητά να είμαστε φοιτητές στο Τμήμα Εικαστικών και να διεκδικούμε τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία.

Επιλέγουμε να είμαστε παρόντες με τη δουλειά μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ανήσυχοι, δημιουργικοί, αναζητώντας πάντα την άλλη ματιά , αυτή που δεν υπαγορεύεται από τα φαινόμενα αλλά καθιστά ορατό εκείνο που αποστασιοποιείται, αυτή που διατηρεί ζωντανό και δραστήριο εκείνο που προσπαθούν να αφανίσουν.”

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Οι ισλαμιστές της Νορβηγίας θέλουν απόσχιση!!

Μετά την ανάγνωση του άρθρου ας αντικαταστήσουμε την λέξη Νορβηγία με Ελλάδα και την λέξη Όσλο με Αθήνα...

Οι μουσουλμάνοι λοιπόν της Νορβηγίας απαιτούν ξεχωριστό ισλαμικό κράτος και απειλούν με τρομοκρατικές ενέργειες εάν αυτή η απαίτησή τους δεν γίνει αποδεκτή.
Η Νορβηγία ήδη έχει συμπληρώσει το 3ο στάδιο της ισλαμοποίησης. Ακολούθως αναφέρονται τα 3 στάδια.

Στάδιο 1ο : Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 1-3% του πληθυσμού. Η συμπεριφορά τους απέναντι στην κοινωνία είναι κόσμια και απόμακρη.
Στάδιο 2ο : Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 4-20% του πληθυσμού. Αρχίζουν οι πολιτικές απαιτήσεις όπως ανέγερση τζαμιών, μιναρέδων, απαγόρευση χριστιανικών τελετών και εκδηλώσεων και εορτασμοί μουσουλμανικών εορτών όπως το Ραμαντάν.
Στάδιο 3ο : Οι μουσουλμάνοι αποτελούν πάνω από το 20% του πληθυσμού. Αρχίζει ο ιερός πόλεμος (τζιχάντ). Μουσουλμανικές περιοχές των πόλεων (γκέτο) είναι πλέον απροσπέλαστες για μη μουσουλμάνους. Πλήρης εφαρμογή στο γκέτο των νόμων της Σαρία, διενέργεια τρομοκρατικών επιθέσεων για απόσχιση και δημιουργία ισλαμικού κράτους.

Στην Νορβηγία, η οποία βρίσκεται ήδη στο 3ο στάδιο , η τρομοκρατική οργάνωση Ansar al- Sunna απειλεί ότι εάν η πρωτεύουσα Όσλο δεν αναγνωριστεί από το νορβηγικό κράτος ως μουσουλμανική πόλη με μουσουλμανικό έθνος θα προχωρήσει σε εφαρμογή του ιερού πολέμου με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η ανακοίνωση της ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης αναφέρει επακριβώς :
«Δεν θέλουμε να είμαστε μέρος της νορβηγικής κοινωνίας. Επίσης δεν θέλουμε να φύγουμε από την Νορβηγία γιατί γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ. Η γη του Αλλάχ μας ανήκει».

Οι προδότες πολιτικάντηδες και οι υποτελείς του Ερντογάν και των Σιωνιστών έχουν φέρει την χώρα μας ήδη στο προαναφερθέν 2ο στάδιο και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η Ελλάδα θα βρεθεί στο 3ο στάδιο και θα ζήσουμε γεγονότα όπως αυτά της Νορβηγίας.


Πηγή: greek1.blogspot.gr

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΕ ΡΟΛΟ ‘ΑΝΤΙ – ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ’

Ζητείται τσίπα: "Οι πολίτες φταίνε που πεθαίνουν από τα μαγκάλια"...
Αφού ψήφισε όλα τα Μνημόνια και βέβαια την κατακόρυφη αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, γεγονότα που έχουν οδηγήσει στο θάνατος χιλιάδες συμπολίτες μας, τώρα έρχεται ένας από τους προβεβλημένους βουλευτές της ΝΔ, ο βουλευτής Τρικάλων Μιχάλης Ταμήλος και με εμετικό τρόπο φτύνει στους τάφους τους λέγοντας ότι ‘οι πολίτες δεν διαθέτουν υπευθυνότητα’, και ‘δεν είναι σωστά ενημερωμένοι για την χρήση του μαγκαλιού’.
Και μετά γύρισε στην ζεστασιά της Βουλής και των 18.000 ευρώ που εισπράττει μηνιαίως για να εκπροσωπεί τους πολίτες του νομού Τρικάλων στην εθνική αντιπροσωπεία! 

Ευτυχώς που δεν ζούσε ο Μ.Ταμήλος όταν ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν έγραψε το "Κορίτσι με τα σπίρτα" γιατί σίγουρα θα λάμβανε υπ' όψιν του ότι το κοριτσάκι έπρεπε να γνωρίζει,


1)     Ότι τα σπίρτα θα τελείωναν γρήγορα,
2)    Ότι οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν κατάλληλες για να πουλάει σπίρτα, και,
3)    Ότι ήταν πολύ ελαφρά ντυμένη και λογικό είναι να πέθαινε, σύμφωνα με την λογική Ταμήλου.

Αλλά δεν σταμάτησε εκεί ο ‘κύριος’ βουλευτής.
Συνέχισε λέγοντας: "Ποτέ η κυβέρνηση στην Αθήνα δεν ήταν αρμόδια για να λύσει το πρόβλημα μιας οικογένειας που μένει στην επαρχία".

Δηλαδή ομολογεί ότι η κυβέρνηση είναι ανεύθυνη, καθώς αποποιείται πλήρως ο κ. Ταμήλος για λογαριασμό της κυβέρνησης, την ευθύνη για την αδυναμία των πολιτών να εξασφαλίσουν τη θέρμανσή τους, αλλά το ίδιο κάνει και για την εκρηκτική ανεργία.
Ουσιαστικά ομολογεί ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι παντελώς ανίκανη να σταθεί στο ύψος των τραγικών περιστάσεων που ταλανίζουν τη χώρα και, επιπλέον δείχνει ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Σε συνέντευξη λοιπόν, που παραχώρησε στο Radio1 και στην εκπομπή "Όλα στην φόρα" ο κ. Ταμήλος είπε τα εξής.
“Είναι άδικο ότι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία να τα ρίχνουμε στην κυβέρνηση. Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ η κυβέρνηση στην Αθήνα να λύσει το πρόβλημα μιας οικογένειας που μένει στην επαρχία.
Οι βουλευτές δεν πλησιάζουν τον πρωθυπουργό για αυτό και ο κόσμος εκλέγει την τοπική αυτοδιοίκηση.
Οι πολίτες δεν μπορούν να ενημερωθούν σωστά για το γεγονός ότι το να ανάβεις μαγκάλια στο σπίτι σου είναι επικίνδυνο; Η ατομική υπευθυνότητα είναι πολύ σημαντική υπόθεση.” (με άλλα λόγια "εσείς φταίτε και ας προσέχατε"!) τόνισε ο βουλευτής ενώ υπεραμύνθηκε της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι είναι ο μόνος τρόπος για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.

Αναφορικά με το μεγάλο θέμα της ανεργίας ο βουλευτής Τρικάλων τόνισε όπως διαβάζουμε στο Radio1d ότι η καταπολέμηση της δεν είναι ευθύνη της κυβέρνησης: 
"Περίπου 1.5 εκατομμύριο Έλληνες είναι άνεργοι. Αυτό δεν μπορεί να το λύσει το κράτος. Δεν έχουμε κομμουνισμό να βάλουμε υποχρεωτικά να δουλεύουν για να παίρνουν ένα πιάτο φαγητό.
Δεν υπάρχει περίπτωση για τα επόμενα πέντε χρόνια το κράτος να ασκήσει κοινωνική πολιτική μέσω προσλήψεων. Πρέπει πρώτα να ορθοποδήσουμε και να αποκτήσουμε ξανά την αξιοπιστία μας" δήλωσε ο κύριος Ταμήλος.


Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Η (ύποπτη) «Σιγή Ασυρμάτου»...

Η (εκκωφαντική) «Φωνή της Σιγής»...Η "Απειλή που σέρνεται"...
Η πιο δύσκολη, η πιο επικίνδυνη στιγμή είναι η στιγμή της Σιωπής...

έγραψε ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Τότε που στερεύουν οι λέξεις...
Τότε που τα απανωτά χτυπήματα δεν προκαλούν πλέον κραυγές πόνου...
Τότε που δεν επικοινωνείς τα εσώψυχά σου, απλά γιατί δεν νοιώθεις την ανάγκη να το κάνεις...
Τότε που ενώ ξέρεις πως σε λίγο θα σου πάρουν το σπίτι για χρέη στην εφορία από μια εγκληματική υπερφορολόγηση τη στιγμή που ήσουν άνεργος και οικονομικά κατεστραμμένος, εσύ δεν νοιώθεις την ανάγκη ν’ αντιδράσεις φωνάζοντας... Ταυτόχρονα όμως μέσα σου διαισθάνεσαι πως ζυμώνεται μια «άλλου είδους αντίδραση»...
Τότε που αποπνέεις την αύρα της «αυτοπαράδοσης»...τότε που η τήρηση των τύπων νοιώθεις πως είναι ανούσια πλέον...και λίγο - λίγο βγαίνεις «εκτός»...ίσως γιατί «κάτι άλλο βράζει μέσα σου και όλο και παίρνει κεφάλι»...
Τότε που αν και από παντού έρχονται πλήγματα, αναρωτιέσαι κι εσύ ο ίδιος «γιατί δεν βγαίνω να ουρλιάξω;»...και σ’ ανησυχεί και σένα τον ίδιο το «γιατί»...
Τότε που μέσα σου γιγαντώνεται μια τιτάνια κατάμαυρη «Σιωπή»...ένα αίσθημα «Σκοτεινού Κενού»...μα τόσο συμπαγούς κενού...λες και κάτι άλλο, με «δική του ζωή» χτίζεται, γεννιέται εκεί μέσα σ’ αυτή την άβυσσο... Μια «εκκωφαντική Σιωπή»...του Ελέους, λυτρωτική αυτοπαράδοση τάχα ή επιθετικός γρύπας Καταστροφής;
Τότε που ενώ ο πόνος από τα έξωθεν ανελέητα χτυπήματα είναι τεράστιος, μέσα σου πέραν μιας βαριάς ανάσας και μιας ασήκωτης θλίψης δεν λέει να θεριέψει και η φωνή, το ουρλιαχτό της διαμαρτυρίας...για την αφόρητη καταπάτηση κάθε έννοιας αξιοπρέπειας, δικής σου και των άλλων...στην τελική, αυτού του ίδιου, του περιβόητου μα συνάμα ανύπαρκτου για τον απλό Πολίτη Συντάγματος...
Τότε που νοιώθεις πως «και να ουρλιάξω, να διαμαρτυρηθώ θα βγει τίποτα»; Είναι τόσο «χοντρόπετσοι», αδίστακτοι και κουφοί σε κάτι τέτοια άλλωστε...τζάμπα ο κόπος... «κάτι άλλο θέλουν αυτοί για να συνέλθουν...κάτι άλλο...»
Τότε, κάτι τέτοιες στιγμές είναι και μετά από κάτι τέτοιες σκέψεις που με φουσκωμένη την οργή μέσα του ο νους  «στροφάρει με ανάποδα», προς «άλλα κανάλια δράσης»...ακατονόμαστα...τότε είναι που η «όποια εξέλιξη των πραγμάτων» επαφίεται «κάπου αλλού»...όχι στην ψυχρή λογική πάντως...
Είναι τότε που αρχίζει να φλερτάρει με «άλλες διαδρομές»...
Είναι τότε που το φουσκωμένο στα μηνίγγια αίμα, η «ανεβασμένη πίεση» δίνει το αντίστοιχο «κόκκινο χρώμα» και στον καμβά των οργισμένων σκέψεων....
Είναι τότε το «μεταίχμιο» αυτή η Σιωπή και η έλλειψη «εκτονωτικής λεκτικής αντίδρασης»... Και ναι...Συνειδητοποιείς τότε αποσβολωμένος από την σφοδρότητα συναισθημάτων και «εσωτερικών μεταλλάξεων», πως η «Σιωπή» είναι απλά το Σκοτεινό μεταίχμιο για «κάτι άλλο»....πιθανότατα εξίσου «Σκοτεινό»...
Είναι τότε που στο ξεκίνημά του, ο Λογικός (ακόμη) Νους αποδιώχνει αυτό το «κάτι άλλο» πριν θεριέψει...ακόμη και την «υποψία του κάτι άλλου»...
Αλλά που νοιώθει ότι αυτό το «κάτι άλλο» στις σκέψεις, όσο και να το διώχνει, εκείνο επιμένει να επανέρχεται....
Φουντωμένο, φουσκωμένο, ατίθαση φουσκονεριά, σπίθα που μέρα την μέρα, οργή την οργή, οργιά την οργιά, άγος το άγος, άλγος χωρίς γιατρειά, γίνεται φωτιά που φουντώνει ανεξέλεγκτη και που τον καίει μέσα του....
Στροφή και Σπονδή σ’ έναν λυτρωτικό Πατριωτισμό που αγωνιά σε όρους κοινωνικού συνόλου;
Ή Φωτιά και παλίρροια που παρασέρνει τα υπολείμματα της λογικής...και που προτάσσει άλλα, «κατώτερα εκδικητικά ένστικτα»;...με κατέστρεψες; Θα σε καταστρέψω...κι αν δεν σε καταστρέψω,  θα πάρω μαζί μου όσους περισσότερους από τους δικούς σου μπορέσω...
Μήπως όλα αυτά μαζί; Άγνωστο...ποτέ δεν ξέρεις πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους...
Όπως και να’ χει, είναι τότε που στερεύουν αμείλικτα οι λέξεις...
Και παίρνουν κεφάλι τα συναισθήματα...
Είναι τότε που ο Θυμός διεκδικεί την Αρχηγία επί όλων των άλλων συναισθημάτων...
Είναι τότε που αυτός, ο Θυμός ψάχνει για να πάρει σάρκα και οστά.... Ψάχνει για το πως να ενσαρκωθεί σε Νέμεση αυτού που προκάλεσε τον ανείπωτο πόνο, την μιζέρια, την εξαθλίωση...την δική σου...των Ελλήνων...των παιδιών σου...όλων των φτωχών αναξιοπαθούντων γύρω σου...Που έσπειρε την στέρηση και την οδύνη σε κάθε γωνιά του κόσμου σου....
Είναι τότε που κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά γίνεται μέσα του...ή μήπως ξέρει καλά και φοβάται να το παραδεχτεί;...
Είναι τότε που κανείς γίνεται πραγματικά επικίνδυνος...
Είναι τότε που ακούς από το διπλανό δωμάτιο τα ανήλικα παιδιά σου την ώρα που η μάνα τους τα βάζει για ύπνο – και που δικαιούνται να κοιμηθούν με γαλήνη και ασφάλεια - να τη ρωτάνε τρομαγμένα:
«...μαμά θα μας πάρουν το σπίτι;».....
Κι εκείνη απλώς να ψελλίζει:
«...ησυχάστε...τίποτα δεν θα συμβεί...όλα θα πάνε καλά...κοιμηθείτε...»
Είναι εκείνη η ώρα που νοιώθεις να σου κόβεται η ανάσα...να σου παγώνει η καρδιά....κι αμέσως μετά να «γυαλίζει το βλέμμα σου»...
Σκέφτεσαι πως οι Μεγάλοι υποχρεούνται να παρέχουν ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ αυτή την ασφάλεια στα παιδιά τους...έναντι οποιουδήποτε επίβουλου...ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ...
Κι ο νους σου ασυναίσθητα πηγαίνει σε κείνη την καραμπίνα που όλο γυρνάς το βλέμμα από την άλλη να μην την αντικρίσεις κι όλο προς τα κει λοξεύει, όλο και πιο συχνά τελευταία...
Ιδίως εκείνες τις άδειες άγρυπνες ώρες πριν τα χαράματα...τότε, εκείνες τις σκοτεινές ώρες που επιλέγει ο δαίμονας της εξαθλίωσης να σου πνίγει το μυαλό...
Και να σου θυμίζει πως μπροστά σου ανοίγεται άλλη μια μέρα ανεργίας...αγωνίας...φτώχειας κι εξαθλίωσης...
Άλλη μια μέρα που θα πρέπει ν’ αντικρίσεις τα παιδιά σου και να τα πείσεις πως όλα θα πάνε καλά...πως πρέπει να μάθουν ν’ αντιστέκονται και να νικάνε...να επιβιώνουν...
Ενώ δεν έχεις πείσει τον εαυτό σου καλά - καλά για το πως μπορεί να γίνει αυτό...με ποιόν τρόπο...όντας έρμαιο της φτώχειας...και της εξαθλίωσης...της μιζέριας που μέρα τη μέρα σας γραπώνει όλο και πιο γερά στα νύχια της...
Κι αυτοί οι εγκληματίες «εκεί πάνω» επιμένουν...όλο και περισσότερο...κάθε μέρα γίνονται όλο και πιο αδίστακτοι...
Όλο και πιο φονικοί...

Πόσο ακόμη θα κρατιέται το μυαλό στα συγκαλά του;
Πόσες φορές ακούς αυτή την κουβέντα κάθε μέρα; Όπου κι αν πάς... Αρχίζεις ν’ αναρωτιέσαι πια...
«Σαν πολύ μου έχει καρφωθεί αυτή η ιδέα στο κεφάλι...δεν είναι καλό αυτό...πρέπει να την βγάλω...»
Αλλά δεν βγαίνει...είναι σαν να έχει αποκτήσει δική της αυτοδύναμη πορεία...
Αυτοτροφοδοτούμενη...λες και αυτοπρογραμματίστηκε για κάτι και χρησιμοποιεί γι’ αυτό κάθε μέσο...
Κάτι που απλά αναβάλλεται διαρκώς...χωρίς να ακυρώνεται... Αντιθέτως...δυναμώνει...
Θυμάσαι επίσης και μια άλλη φράση που ακούς κάθε τρεις και λίγο:
  • «ας πάρει μωρέ κάποιος πρώτος το ντουφέκι εναντίον τους κι εγώ θα είμαι ο δεύτερος»....
Θυμάσαι κιόλας ότι την πρωτόγραψε κάποιος που αυτοκτόνησε στο Σύνταγμα...την σφράγισε στην κυριολεξία με το αίμα του...
Κι αναρωτιέσαι μετά αν είναι αλήθεια ή απλά μια «εύσχημη διαφυγή» η επανάληψή της...για όλους...
Εσύ αναρωτήθηκες; Αναρωτιέσαι... Όχι...δεν θα πάρεις απάντηση...
Έχεις μια τάση να μην πιστεύεις αυτά που συμβαίνουν...όπως όλοι...
Απλή στοιχειώδης ψυχολογία: το πολύ κακό, ο νους του ανθρώπου αρνείται να το πιστέψει, να το αποδεχτεί. Έχει μια τάση να το βλέπει «απόμακρα». Σαν τρίτος. Σαν να μην συμβαίνει σ’ αυτόν...
...Και όντως...είναι τόσο απροκάλυπτα ωμά και κτηνωδώς βίαια αυτά που συμβαίνουν, που λες δεν είναι αλήθεια.. δεν είναι δυνατόν να είναι αλήθεια...

Μα δεν φοβούνται τίποτα; Πως είναι δυνατόν να μας εξαθλιώνουν έτσι;
Δεν αναλογίζονται πως αν του την βαρέσει ενός και πάρει το πιστόλι – κατά οποιουδήποτε από δαύτους που θα φανεί τυχαία βολικός στόχος - δεν αργεί να γίνει το κακό;
Έτσι, εκεί απάνου στην ώρα που έχει μια ομιλία στο κοινό του, στην περιοχή του, σε μια ταβέρνα την ώρα που ξεκοκαλίζει αυτά που μόνος του έφαγε αλλά που τώρα επιχειρεί ξεδιάντροπα να σε πείσει ότι μαζί τα φάγατε και να σε βάλει να πληρώσεις το λογαριασμό...το πως δεν τον ενδιαφέρει...πούλα τα παιδιά σου, την γυναίκα σου, ότι θες...αδιαφορεί ο αδίστακτος...
Δεν το αναλογίζονται καθόλου; Μα τόσο ψυχροί είναι; Δεν φοβούνται;

Κι εκεί λες:
Ε, δεν μπορεί....για να μην φοβούνται, ρε μήπως είναι της ιδέας μου όλα αυτά; Μήπως δεν συμβαίνουν στ’ αλήθεια; Και ποιος επιχειρεί έτσι εύκολα να χαλάσει τη ζωή του; Είτε αυτοί εκεί πάνω είτε ο άλλος, ο μικρός από κάτω...
Και πας αμέσως κι ανοίγεις το ψυγείο. Χαράματα....μπας και συνέβη κάποιο θαύμα και τελικά όλα αυτά τα μαύρα είναι παιγνίδια του μυαλού σου...

Όχι όμως...άλλη μια φορά που στέκεσαι σαν ηλίθιος, χαράματα μπροστά στο ψυγείο...
Όχι...δεν λάθεψες...δεν τρελάθηκε το μυαλό σου...είναι πραγματικά άδειο το ψυγείο...

Κι αφού αυτό είναι όντως άδειο, κι αφού εσύ δεν τρελάθηκες, τότε αυτοί είναι φονιάδες...αδίστακτοι φονιάδες....
Και το μάτι σου ξαναπέφτει στο ίδιο σημείο...και στην κάννη που εξέχει πίσω από την καρέκλα με τα ρούχα...
Ξέρεις πως από την ώρα που θα το κάνεις, δεν θα υπάρχει πισωγύρισμα...η πράξη αυτή θα καταλύσει τα πάντα στη ζωή σου...δεν θα ξαναδείς τα παιδιά σου...τουλάχιστον όχι όπως πριν...είτε γιατί θα σε φάνε, είτε γιατί θα σε χώσουν φυλακή, είτε γιατί θα γίνεις φυγάς...
«Οπότε, πάρε όσους μπορείς περισσότερους μαζί σου», απαντάει πάλι αυτή η σκοτεινή φωνή που τόσο συχνά την ακούς τον τελευταίο καιρό.... «αν είναι να το κάνεις, τουλάχιστον κάντο καλά. Ν’ αξίζει...».

Ή πέρνα στην επίθεση και τράβα και παραφύλαξε κάποιον απ’ αυτούς με ένα πιστόλι ή απλά περίμενέ τους...και μόλις έρθουν να σου πάρουν το σπίτι ρίξ’ τους...έχεις πέντε φυσίγγια στη θαλάμη...και μόλις κλείσει η πόρτα την ξαναγεμίζεις...αν μάλιστα πιάσεις ζωντανό ένα απ’ αυτά τα τομάρια όμηρο μέσα στο σπίτι σου, θα έχεις την ευκαιρία για ένα, ίσως και δύο γεμίσματα ακόμη...μπορείς ακόμη να προμηθευτείς φιάλες γκαζιού, ν’ ανοίξεις το γκάζι, να βάλεις τη μάσκα οξυγόνου και να τους περιμένεις στο τελευταίο δωμάτιο...αφού θέλουν τόσο πολύ το σπίτι σου ας έρθουν να το πάρουν...και κάν’ το Κούγκι μόλις γεμίσει το σπίτι από εισβολείς...

Τα κανάλια θα το ευχαριστηθούν...τέτοια θέλουν για ν’ αναδείξουν το θέμα...ΑΙΜΑ...πολύ ΑΙΜΑ...τα «υπόλοιπα» λοιπόν θα.... τ’ αναλάβουν αυτοί...η δίψα τους για αιματηρό θέαμα είναι τόση που θα στραφούν ακόμη και ενάντια στ’ αφεντικά τους προκειμένου να γεμίσουν τις εικόνες τους από τα αιματηρά συντρίμμια του «απονενοημένου διαβήματός» σου...

Πιθανότατα μετά απ’ αυτό δεν θα τολμήσει κανείς τους να ξαναπειράξει σπίτι της φτωχολογιάς...
Πιθανότατα θα εξαφανιστούν από προσώπου γης...
Ή μήπως είναι τόσο αναίσθητοι που δεν θα χαμπαριάσουν ούτε από κάτι τέτοιο;
Ποιός ξέρει; Ίσως το ανακαλύψουμε σύντομα...ίσως και όχι...

Όπως και να’ χει ήταν να μην ξεκινήσει αυτή η διαδικασία σκέψης...σε πολλούς όπως φαίνεται «εκεί έξω»...
Ήταν να μην μπουν σ’ αυτή την φάση «σιγής ασυρμάτου», σ’ αυτή την φάση της «εκκωφαντικής Σιγής» τόσες εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών...
Ήταν να μην θεριέψει όλο αυτό το ΜΙΣΟΣ κατά εκείνων «εκεί πάνω»...όλη αυτή η ΟΡΓΗ, ο ΘΥΜΟΣ...
Το νοιώθεις πως πολλοί, πάρα πολλοί απ’ αυτούς είναι συντονισμένοι στην μαυρισμένη τους ψυχή με κείνη την «στιγμή»....
Τελούν εσωτερικά σε στάση αναμονής...
Έτοιμοι ν’ ακολουθήσουν τη Βία....ότι κι αν σημαίνει αυτό...

Το «πρωτοβόλι» περιμένει αδημονώντας ο κατεστραμμένος, απελπισμένος ραγιάς...κι όποιον πάρει ο χάρος το κατόπι απ’ όσους έκλεψαν το βιός του και κατέστρεψαν τον κόσμο του...
Είναι να μην ξυπνήσει η δίψα του φτωχού για δικαιοσύνη, εκδίκηση και ΑΙΜΑ....

Και είναι να μην γευτεί ΑΙΜΑ το εξημερωμένο σκυλί...ξαναγίνεται ΛΥΚΟΣ...