ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ...

Έλληνας σημαίνει Ήρωας. Σημαίνει Πολεμιστής του Φωτός. Στρατιώτης της Ελληνικής Φυλής. Φωνή ακατάπαυτη για τα δίκαια του λαού και τη δικαίωση των Ηρώων του. Ο Έλληνας είναι εκείνος ο απροσκύνητος άνθρωπος που υπακούει στην ανθρωπιά και το αίμα που κουβαλάει στις φλέβες του. Επομένως είναι εκείνος που βαδίζει όρθιος και απροσκύνητος παίρνοντας δύναμη από την ιστορία του.

Τότε αυτός ο Ιδανικός Έλληνας που είναι ο μόνος Αληθινός και Φυσικός Έλληνας, παίρνει την Ιστορία στα χέρια του και φυσάει μέσα της πνοή. Την ζωντανεύει και την εξελίσσει εξασφαλίζοντας στους σύγχρονους εθνοφυλετικούς αδελφούς του και στα παιδιά του εθνική συνείδηση και όρεξη για εργασία ελληνική.

Όμως ο Στρατιώτης της Φυλής μας δεν αμελεί ποτέ να στρέψει το βλέμμα προς τα πίσω. Ξέρει πως κορυφαίο καθήκον του είναι να πειθαρχεί στις εντολές. Στις εντολές των Ηρώων που περιλαμβάνουν την Τιμή προς το απαστράπτον πρόσωπό τους.

Άπαντες οι Τρανοί Έλληνες, ολόκληρες στρατιές Ελλήνων Αγγέλων, πιστοποιούν την ανυπέρβλητη δύναμη του Έθνους μας. Είναι ο αγιάτρευτος πόθος για Ελευθερία που συναντά το πύρωμα της καρδιάς για Κυριαρχία στο διάβα μας. Ελευθερία και Κυριαρχία που φωτίζουν το δρόμο προς την κατάκτηση του Ελληνικού Δικαίου δίχως σκέψη για προσωπικό κόστος. «Τυχαίνει» μάλιστα πολλές φορές αυτό το κόστος να στερεί το Έθνος από τις Κεφαλές του στις πλέον ακατάλληλες στιγμές. Πριν από συμφορές και πριν από τις σχεδιασμένες ήττες που παίρνουν τη θέση διαφαινόμενων εθνικών νικών.

Τον στρατηγό Γρίβα Διγενή ακολούθησε η λαίλαπα του Αττίλα και η εδραίωση των Τούρκων στην Κύπρο Μας. Τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ακολούθησε η απόπειρα για την ισλαμοποίηση της Ελλάδος και η επελαύνουσα ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Τα παλικάρια των Ιμίων, τους ηρωικούς πεσόντες Βλαχάκο, Γιαλοψό και Καραθανάση, ακολούθησε το άνοιγμα του άθλιου ασκού της συγκυριαρχίας νεοταξιτών και Τούρκων στο θησαυρό του Ελληνικού Αρχιπελάγους, του Αιγαίου Μας.

Το άθροισμα όσων συνέβησαν οδηγεί στο Ιερό Χρέος που έχουμε να βαστήξουμε γερή την λαμπάδα της μνημοσύνης στο όνομα των Ηρώων. Και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να βαστήξουμε ισόβια τη θέση τους στις καρδιές μας στο ψηλότερο βάθρο. Και ευθύς αμέσως να τιμωρήσουμε τους υπαιτίους των πληγών μας με τρόπο ολοκληρωτικό έτσι που τίποτα δεν θα θυμίζει την ύπαρξή τους. Και στο κορυφαίο σκαλί του Χρέους θα πολεμήσουμε και θα επιβάλουμε όλα όσα αντιστοιχούν στα Τρανά Παιδιά της Ελλάδος και μείνανε έως χθες ανολοκλήρωτα.

Θα αποκτήσουμε Ηγεσία Εθνική και Λαϊκή. Θα ξεσχίσουμε ανθελληνικούς νόμους και κεφαλικά χαράτσια τα οποία θέλει η «εκσυγχρονιστική» Αριστερά να επιβάλει σε όσους πιστεύουν σε Θεό. Θα στείλουμε στα σκοτάδια τους προδότες. Εθνικισμός και Πίστη έχουν θεμελιακή υπόσταση για τον Ελληνισμό και πρωτεύουσα θέση στον κραταιό, αξιοκρατικό και αυτοκρατορικό Ελληνισμό που έρχεται. Κάθε λίθος που έχει επάνω του αίμα και ιδρώτα ελληνικό θα πάρει τη θέση του εκεί που ανήκει.

Θέλω κοινωνία δικαίου και ηθικής. Θέλω χώμα ελληνικό που να το καλλιεργούν και το καταλαμβάνουν χέρια ελληνικά. Θέλω ελεύθερους Έλληνες και εξάλειψη πάσης μορφής ραγιαδισμού. Απαιτώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να αισθανθώ την αγαλλίαση των Τρανών Ηρώων να φτάνει μέσα από τα έργα τα δικά μου και του λαού μου να καταυγάζει την ψυχή μου μέσα από ένα άγγιγμα Θείο. Είναι μια αλληλουχία επιθυμιών που την ίδια στιγμή εκατομμύρια Ελλήνων έχουν την ανάγκη να την κάνουν κτήμα τους. Είναι οι Ζωντανοί Έλληνες στο κορμί και κυρίως τη συνείδηση.

Το κορμί του ραγιά είναι σκυφτό και κουραστικό, δεν το θέλω. Δεν ανέχομαι να μου λένε ξένοι ή και ελληνόφωνοι μα διεφθαρμένοι μέχρι το κόκαλο τι «πρέπει» να κάνω. Τους εθελόδουλους ραγιάδες και τους προδότες και τους πληρωμένους άπιστους θάψτε τους μαζί με τους εχθρούς μας. Ίδιοι είναι. Η Ελλάς είναι καμωμένη για Ανδρείους Έλληνες που έχουν στο πλευρό τους Αμαζόνες Ελληνίδες. Είναι αδάμαστη ύπαρξη που κρύβει το δάκρυ της και την θριαμβευτική ιαχή, το πάνσεπτο μνημόσυνο και τον διθυραμβικό παιάνα για τους αγέρωχους κήρυκες και πολεμιστές που κι όταν ακόμη πέφτουν φωνάζουν μαζί μας από ψηλά: ΠΑΡΩΝ !!!

Δεν εγκαταλείπει κανείς την κοπιώδη μα ανηφορική πορεία της Φυλής μας. Ανάθεμα σε όποιον εγκαταλείψει για άλλες στράτες και φάρες. Σηκώνουμε ψηλά τις Σημαίες. Η Πατρίδα είμαστε εμείς. Θρέφουμε τα παιδιά μας με τα αγαθά που ορίζουμε μονάχοι. Δίδουμε περηφάνια στα γλυκά τους προσωπάκια και αυτοπεποίθηση νικητή της ζωής στο λαό μας. Αναπροσαρμόζουμε την Ελλάδα μας στα ακριβή της μέτρα και στρέμματα. Αυτή είναι η στράτα του Λαϊκού Εθνικισμού. Και παράλληλα αυτή είναι η καλύτερη απόδοση Τιμής στους Έλληνες Ήρωες. Αγών για τη χρυσοστέφανη αυγή της Μεγάλης Ελλάδος.

Απλά, αρνούμαι….

Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιονδήποτε νόμο έχει μπει σε ισχύ από την ώρα που προδότες μετατρέψανε την χώρα μου σε χρεοκοπημένο υποκατάστημα παγκόσμιας τράπεζας. Υπάρχει μια αόρατη γραμμή μεταξύ εκείνης της ημέρας και της προηγούμενης. Στέκομαι πάνω της κοντά τρία χρόνια σαν να βρίσκομαι στην ζώνη πολέμου μεταξύ της χώρας μου και του κράτους τους.
Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιαδήποτε απόφαση δικαστηρίου που θα στηρίζεται σε αυτούς τους κατοχικούς νόμους και βεβαίως δεν πρόκειται να δείξω κανέναν σεβασμό στους δικαστές που θα κληθούν να με κρίνουν. Τους έχω ήδη καταδικάσει από την ώρα που περίμενα σε εκείνη την γραμμή με τα δυο μου πόδια μες στο κρύο να έρθουν να αποδώσουν την δικαιοσύνη στην οποία ορκίστηκαν να υπηρετούν μέχρι θανάτου.

Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιονδήποτε κομματικό υπάλληλο, που έχει πάρει τον τίτλο-φερετζέ- του δημοσίου, ο οποίος θα έχει απαίτηση να βρει την παρανομία μου για να αποδώσει το τίμημα σε χρήμα. Να είναι σε απόσταση ασφαλείας από το χέρι μου όταν θα πατήσει την σφραγίδα του κατασχετηρίου του σπιτιού μου, διότι αυτό το σπίτι δεν έβγαλε ούτε ένα σκουλήκι που να αποδέχεται τα πάντα αρκεί να "πέφτει" ο αιματοβαμμένος του μισθός .

Αρνούμαι να αποδεχθώ γιατρό δημοσίου τομέα όταν θα έρθει η ώρα να έχει ανάγκη την επιστήμη του συμπολίτης μου και θα έχει το θράσος να ζητήσει βιβλιάριο υγείας ή το χρηματικό ποσό που ορίζει ο νόμος για να κάνει αυτό που του επιβάλει ο υπέρτατος νόμος του λειτουργήματος του. Η άρνησή του να τιμήσει τον όρκο του θα είναι και η δική μου άρνηση να σεβαστώ ότι πολυτιμότερο έχει.

Αρνούμαι να αποδεχθώ τον όποιον θεσμό ακόμα κατέχει θέση σε αυτή την χώρα. Οι θεσμοί που έμαθα να σέβομαι είναι αυτοί που υπηρετούν την χώρα μου και δεν υπηρετούν καμία άλλη εις το όνομα του κέρδους.

Αρνούμαι να αποδεχθώ τα όρια που θα θέσει ο κάθε υπουργίσκος για το πώς θα διεκδικήσω τα δικαιώματα μου τα οποία έχουν ήδη εξαϋλωθεί από τις υποκλίσεις που έχει κάνει αυτός και οι όμοιοί του στην Μεγάλη Τράπεζα που λέγεται Ευρώπη.

Αρνούμαι να αποδεχθώ ως καθαρό πολιτικό πρόσωπο τον οποιονδήποτε διατηρεί ακόμα και τυπικές σχέσεις, συζητά ή έστω βρίσκεται τυχαία στον ίδιο χώρο με εκπροσώπους χωρών ή ιδρυμάτων που έβαλαν την ζωή μου υποθήκη για τις δικές τους αποθήκες χρήματος.

Αρνούμαι να αποδεχθώ τον κρατικό φρουρό ο οποίος αντί να φυλάττει την δική μου πλάτη ασκεί βία σε μένα και στους γύρω μου για να μην ματώσει ο κρατικός εχθρός που έχει ασυλία, αν και εδώ και τρία χρόνια η ασυλία του έχει αρθεί όπως έχουν αρθεί και όλοι οι νόμοι με τις δικές του υπογραφές. Οι κρατικοί φρουροί που προστατεύουν τον εχθρό και όχι τον συνάνθρωπο εδώ και τρία χρόνια μετατράπηκαν συνειδητά, εφόσον δεν παραιτήθηκαν, σε παρακρατικούς.

Αρνούμαι να αποδεχθώ ως Άνθρωπο οποιονδήποτε ψηφοφόρο ή παλαμακιστή του οποιοδήποτε κόμματος συμμετέχει ακόμα και με την παρουσία του μέσα στο Κατοχικό Κοινοβούλιο, αλλά και όλους αυτούς που σπρώχνουν την κατάσταση με οποιαδήποτε κομματική ταμπέλα. Δεν σέβομαι τον μικρό, άνοο, ατομικιστή και επικίνδυνο πολίτη ο οποίος με την κρυφή του ψήφο επιμένει να συντηρεί την χώρα μου σε καταστολή και ψυχική αφαίμαξη. 

Αρνούμαι να αποδεχθώ τον καθημερινό εξευτελισμό του Ανθρώπου, τον βιασμό της αξιοπρέπειας ζωής και θανάτου, τις αυτοκτονίες, την πείνα, την κατάθλιψη, την στέρηση οξυγόνου των δικών μου ονείρων και του διπλανού μου, αλλά και το κομμάτιασμα της χώρας μου με προδοτικά χρεόγραφα.
Αρνούμαι να θεωρώ ίσους όλους αυτούς που νομίζουν ότι η σιωπή μου είναι και η κατάφασή μου στο προμελετημένο έγκλημα που επιμένουν να συντελούν.

πηγή: 'NetNews'

Ιχώρ: Μύθος ή πραγματικότητα;…

Ποιοί ήταν πραγματικά οι Θεοί της Αρχαίας Ελλάδας, ήταν απλώς σύμβολα ή αληθινά υπερδύναμα όντα; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα ικανά να μας πείσουν ότι οι θεοί των Αρχαίων Ελλήνων ήταν σύμβολα, όπως υποστήριζε και μια μεγάλη μερίδα φιλοσόφων, οι Στωικοί, οι οποίοι πίστευαν ότι οι μύθοι δεν έχουν κυριολεκτική σημασία αλλά αντίθετα παρουσιάζουν αλληγορικές διηγήσεις, χρήσιμες για την καθημερινότητα των ανθρώπων.

Υπάρχει περίπτωση να ισχύει το αντίθετο; Σε ολόκληρη την Ελληνική γραμματεία, οποιοσδήποτε μπορεί να ανακαλύψει μια ατελείωτη σειρά από παράδοξες και μεταφυσικές εμπειρίες, που οι θνητοί πρόγονοί μας τις απέδωσαν στους αθάνατους θεούς τους. Επίσης υπάρχει μια παραφυσική λεπτομέρεια που ίσως αποτελεί κλειδί για την διατύπωση της αληθινής φύσης των αρχαίων θεών.

Μέσα στην μυθολογία υπάρχουν αμέτρητες αναφορές σχετικά με μιά ουσία ονόματι Ιχώρ που έρρεε στις φλέβες των Θεών και ήταν γαλαζόχρωμη.

Η ουσία Ιχώρ αναφέρεται από τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Απολλώνιο τον Ρόδιο, τον Ιουλιανό,τον Αριστοτέλη,τον Πυθαγόρα κ.α…

Ο Όμηρος αναφέρει: (Ιλιάς Ε 340 και Οδύσσεια 405). "ρέε δ’ άμβροτον αίμα θείο, ιχώρ, οις περ τε ρέει μαχάρεσση θεοίσιν". 

Ο Πλάτωνας (Πλάτων, Τίμαιος, 39, 3) "ο ιχώρ, το υγρόν, ο ορός του αίματος είναι απαλός της μαύρης και της οξείας χολής είναι δριμύς, όταν αναμειγνύεται ένεκα θερμότητας με αλμυρά συστατικά, τότε το ονομάζουμε οξύ φλέγμα". 

Ο Πυθαγόρας επίσης αναφέρει περί «θείας ουσίας» στο αίμα των Ελλήνων η οποία προστατεύει τους φέροντες από αλλοίωση ή μετάλλαξη του γενετικού τους κώδικα.

Επίσης, στην μυθολογία γίνεται μια αναφορά για έναν μυθικό φύλακα της Κρήτης,τον Τάλω, που ήταν κατασκευασμένος από χαλκό από τον θεό Ήφαιστο και μέσα του έρρεε ιχώρ (θα μπορούσε να ήταν ένα είδος καυσίμου;)!

Πρόκειται σύμφωνα με αναφορές για μία ζωογόνο ουσία που είναι αθάνατη, άφθαρτη, δεν υπόκειται στους νόμους σύνθεσης και αποσύνθεσης, έχει την ιδιότητα να πυρακτώνεται, να παρέχει τεράστια δύναμη και δύναται να κληροδοτηθεί από τον πατέρα.

Έτσι, αν θεωρήσουμε ότι οι θεοί ήταν όντα υπαρκτά και ενώθηκαν με τους ανθρώπους τοτε σύμφωνα με τις αναφορές, τα παιδιά που προέκυπταν από την ένωση θεών και θνητών είχαν είτε γαλάζιο αίμα είτε κόκκινο. Όσα παιδιά είχαν γαλάζιο αίμα,ήταν ημίθεοι και όσα παιδιά είχαν κόκκινο, διέθεταν ανενεργό ιχώρ, όπως εξακολουθούν να έχουν και σήμερα οι απόγονοι της ένωσης των ανθρώπων με τους θεόυς, οι Έλληνες. Ο ιχώρ ακόμη, λέγεται ότι μπορεί να ενεργοποιηθεί στο αίμα και να το μετατρέψει από κόκκινο σε γαλάζιο (ποια θα ήταν η συνέπεια;). Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό Γάλλοι βιολόγοι αποφάνθηκαν ότι στο DNA (γενετική σύσταση) των Ελλήνων υπάρχουν κάποια χρωματοσώματα που τους καθιστούν διαφορετικούς (θα μπορούσε να ήταν ο Ιχώρ;). Επίσης σύμφωνα με έρευνα των Πανεπιστημίων του Στάνφορντ των ΗΠΑ και της Παβίας της Ιταλίας, τo DNA των Ελλήνων καταδεικνύει πως σε ποσοστό 99,5% πρόκειται για καθαρά φυλή που δεν έχει επηρεασθεί από τους Σλάβους ούτε από τους Τούρκους.

Σίγουρα όμως, δεν θα υπήρχαν τόσες πολλές αναφορές (μυθολογία,φιλόσοφοι) αν δεν υπήρχε ένα στήριγμα ώστε να βασιστεί η θεωρία του ιχώρ (όπως λένε όπου υπάρχει καπνός,υπάρχει και φωτιά).

Γιατί όμως ο ιχώρ που υποστηρίζεται από πολλούς, βρίσκεται στο αίμα των Ελλήνων ανενεργός; Μήπως περιμένει μια αφύπνιση;

πηγή: 'NetNews'

Επί θύρες ο άκρατος αλβανικός εθνικιστικός σωβινισμός εις βάρος της Ελλάδας

Αποκαλυπτικό είναι το στιγμιότυπο από το γραφείο του Αρχηγού του εθνικιστικού ανθελληνικού αλβανικού ριζοσπαστικού κόμματος "Ερυθρόμαυρη Συμμαχία". Πιο συγκεκριμένα όπως φαίνεται σε φωτογραφία από το γραφείο του ηγέτη του κόμματος  Κράσνικ Σπαχiου και Αντιπροέδρου του Ανωτάτου Συμβουλίου Δικαιοσύνης της Αλβανίας, στο τοίχο που βρίσκεται πίσω του αποτυπώνεται το σύμβολο του κόμματος του και οι πόλεις που σύμφωνα με το εθνικιστικό κόμμα είναι αλβανικές.

Το συγκεκριμένο κόμμα θεωρείται ο πυλώνας του UCC και έχει ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τον UCK και τους Αλβανούς αυτονομιστές της FYROM. Kαι άριστες σχέσεις με τον σοσιαλιστή ηγέτη Έντι Ράμα, ηγέτη της αλβανικής αντιπολίτευσης.

Με προσοχή μπορείς ο αναγνώστης να διαβάσει τα ονόματα των πόλεων Gostivar στην ΠΓΔΜ Mitrovica στο Κόσσοβο και φυσικά τι άλλο Ιωάννινα (Jianina), Κέρκυρα (Korfuzi) στα δεξιά (ρεπορτάζ DefenceNet).

Δυστυχώς στον 21ο αιώνα σε μια χώρα η οποία διεκδικεί την ένταξη της στην ΕΕ και η οποία είναι μέλος του ΝΑΤΟ υπάρχει πολιτικό κόμμα το οποίο ευθέως ισχυρίζεται ότι ελληνικές πόλεις  και νησιά είναι αλβανικές χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αντίδραση από τα προοδευτικά αριστερά κόμματα της Ελλάδας τα οποία όπως αναφέρουν θεωρούν τον εθνικισμό ως μία από τις βασικότερες πληγές μίας κοινωνίας.

Προφανώς τα ελληνικά κόμματα της αριστεράς εφαρμόζουν την γνωστή τακτική της επιλεκτικής ευαισθησίας αναφορικά με τον εθνικισμό στα Βαλκάνια, όπως την εφαρμόζουν και για την εγκληματικότητα των αλλοδαπών στην Ελλάδα με τα γνωστά κοινωνικά αποτελέσματα.

Αυτά σε συνέχεια, περί εφαρμογής των όρων περί 'σωβινισμού στην Ελλάδα και τον υπάρχοντα άκρατο στρουθοκαμηλισμό' των πολιτικών ανδρεικέλων που κινούν τις τύχες αυτού του ρημαδιακού τόπου.

Υπαρκτός παραλογισμός…

Ο καπιταλισμός στον 20ο αιώνα πέρασε πολλές και βαθιές κρίσεις. Πάντοτε όμως κατόρθωνε να ξεπερνά τις δυσκολίες και να εδραιώνει την κυριαρχία του σε όλο το πλέγμα των κοινωνικών σχέσεων. Δυο παγκόσμιοι πόλεμοι, ένας ψυχρός πόλεμος, πλήθος αναταραχών σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου καθώς και οικονομικές κρίσεις επαναλαμβανόμενες, όλα αυτά δεν στάθηκαν ικανά να ταράξουν συθέμελα το καπιταλιστικό υπεροικοδόμημα. Ειδικά μετά το τέλος της σοσιαλιστικής περιπέτειας στα 1989 ο οικονομικός φιλελευθερισμός, η πιο ακραία ίσως έκφραση των καπιταλιστικών σχέσεων, έχει καθιερωθεί παγκόσμια ως η «αλάνθαστη» και «ιδανική» οικονομική θεωρία. Πρόσφατα όμως το 2008 γίναμε μάρτυρες αυτού που οι οικονομολόγοι ονόμασαν «τη χειρότερη κρίση» του συστήματος από καταβολής του. Μια κρίση που επηρέασε πολλαπλάσια την υφήλιο ένεκα του υψηλού βαθμού διασύνδεσης μεταξύ των κοινωνιών ως αποτέλεσμα της συντελούμενης παγκοσμιοποίησης. Τριγμοί αρχίζουν σταδιακά να ακούγονται από τα δομικά στοιχεία του συστήματος…
Οι πολυεθνικές υπερ-εταιρείες συνεπικουρούμενες από ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που τα τελευταία 20 χρόνια είχε αναγάγει την απληστία στο κατεξοχήν προσόν του πετυχημένου γιάπη, κατάφεραν να αντιστρέψουν άρδην την υποστήριξη και συμπάθεια που έχαιραν στα μεγαλύτερα στρώματα της μέσης αστικής τάξης, η οποία απογείωσε το βιοτικό της επίπεδο με τη συμβολή των πάσης φύσεως εταιρειών τη χρυσή 20ετία του καπιταλισμού από το 1953 έως το 1973. Έχοντας υποκύψει, προσωρινά όπως φάνηκε στις μέρες μας, στις απαιτήσεις του κράτους πρόνοιας οι εταιρείες απέκτησαν μια στοιχειώδη κοινωνική συνείδηση συνεισφέροντας στην συνολική ευημερία. Η δυτική σοσιαλδημοκρατία είχε καταφέρει να πατά «και στις δυο βάρκες», με αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα τις Σκανδιναβικές χώρες που η σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα σε πλήθος δραστηριοτήτων λειτούργησε απρόσκοπτα για πάνω από 50 χρόνια. Το κέρδος των επενδύσεων διαχεόταν δια μέσου του κράτους πρόνοιας σε όλη την κοινωνία. Μια κατάσταση αποδεκτή βέβαια εξ ανάγκης. «Αν δεν προβούμε εις τας νομίμους παραχωρήσεις προς τους εργάτες θα στραφούν στον κομμουνισμό» συμβούλευε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος παλαιόθεν…

Με την πτώση του επικίνδυνα «μολυσματικού» Σοβιετικού μπλοκ, πεδίον δόξης λαμπρό ανοίχτηκε για δράση στις εταιρείες που συναρθρώθηκαν αχώριστα με το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε μια συμμαχία που όμοια της δεν έχει δει ο κόσμος ποτέ ως τώρα. Οι ιδιοκτήτες και οι μέτοχοι των εταιρειών επιθυμώντας γρήγορο και εγγυημένο κέρδος στράφηκαν στις χρηματιστικές επενδύσεις. Όπως σοφά σημειώνει και ο Καρλ Μαρξ «η διαδικασία παραγωγής παρουσιάζεται στα μάτια του επιχειρηματία ως ένα αναπόφευκτο στάδιο, ένα αναγκαίο κακό του πλουτισμού. Έτσι σε όλα τα έθνη στα οποία εξελίχτηκε η καπιταλιστική διαδικασία παραγωγής εμφανίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα μια πυρετώδης προσπάθεια πλουτισμού απελευθερωμένου από τις «αγγαρείες» της παραγωγικής διαδικασίας». Το χρηματιστήριο που γιγαντώθηκε στις αρχές του 21ου αιώνα προσέφερε τον ιδανικό τρόπο εύκολου πλουτισμού των μετόχων της εκάστοτε εταιρείας. Στο τέλος του 2000 η κεφαλαιοποίηση του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης ανερχόταν στα 11,53 τρις δολάρια, ενώ του Λονδίνου στα 2,67 τρις. Το χρηματιστήριο στην Αθήνα ενδεικτικά είχε κεφαλαιοποίηση την ίδια περίοδο 112 δις…Η τεχνολογική εξέλιξη στο επίπεδο των επικοινωνιών έκανε δυνατή τη διάθεση μετοχών σε χιλιάδες μικροεπενδυτές σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Νέα χρηματιστικά παράγωγα εφευρέθηκαν με κύριο σκοπό την κερδοσκοπία και όχι την προστασία των διάφορων χαρτοφυλακίων. Δημιουργήθηκε ξαφνικά μια γιγαντιαία αγορά με πολύ περιορισμένο ρυθμιστικό πλαίσιο, μια ζούγκλα εν ολίγοις όπου επιβάλλεται η ισχύς του δυνατότερου…

Οι βλοσυροί και συντηρητικοί οικονομολόγοι του περασμένου αιώνα δύσκολα θα μπορούσαν να συλλάβουν τη λειτουργία των σύγχρονων πολυεθνικών που εκμεταλλεύονται την «κλιμακωτή οικονομία» και την «τεχνολογική ορθολογικοποίηση». Μπορούν εν πρώτοις να κάνουν τα πάντα με πολύ μικρότερο κόστος από ότι οι μικρές εταιρείες και παράλληλα να χρησιμοποιούν εποικοδομητικά την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Το μυστικό της επιτυχίας του χρηματιστικού καπιταλισμού, πέρα από τη δημιουργία του τραπεζικού-βιομηχανικού συμπλέγματος, στηρίζεται και στο ότι απουσιάζουν οι έλεγχοι από τη μεριά των κρατών. Παράλληλα η αδιαφάνεια που επικρατεί στις συναλλαγές δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για αχαλίνωτη κερδοσκοπία και απάτες… Όπως αναφέρει και ο Άλβιν Τόφλερ «το να προσπαθήσει κανείς να ελέγξει μια πολυεθνική είναι σαν να προσπαθεί να πιάσει ένα ζωντανό ψάρι με τα δυο του δάχτυλα». Το άνοιγμα δε των συνόρων για την ελεύθερη μετακίνηση των κεφαλαίων και των επενδύσεων έδωσε στις πολυεθνικές την δυνατότητα να μεταφέρουν την παραγωγή τους σε μέρη όπου ισχύουν τα χαμηλότερα μεροκάματα και οι λιγότεροι περιβαλλοντικοί περιορισμοί.

Στο όνομα της φιλελευθεροποίησης που στηρίζεται ιδεολογικά στα διδάγματα των Friedrich von Hayek και Milton Friedman, επεβλήθη η αγγλοσαξονική εκδοχή του καπιταλισμού που προβλέπει άνοιγμα των αγορών, απορύθμιση της οικονομίας και ιδίως του χρηματοπιστωτικού τομέα, ιδιωτικοποίηση κρατικών περιουσιακών στοιχείων, χαμηλή φορολογία (για τους πλούσιους ειδικά…) και τα μικρότερα δυνατά ποσά για κρατικές δημόσιες δαπάνες. Επιπρόσθετα περιπλέχθηκαν έτι περαιτέρω οι νομικές μορφές πίσω από τις οποίες κρύβονται οι επενδυτές-παίχτες των αγορών. Εικονικές εταιρείες (SPV), τραπεζικοί και φορολογικοί παράδεισοι, off-shore εταιρείες καθιστούν των έλεγχο των συναλλαγών τεχνικά αδύνατο. Η πλήρης απο-υλοποίηση των συναλλαγών και η δικτύωση των χρηματιστηρίων μετασχημάτισαν το χρηματιστικό τοπίο του πλανήτη εντείνοντας την αύξηση  των εσόδων των κατόχων κεφαλαίου.

Πλέον μπορούμε και μιλάμε για χρηματοπιστωτική βιομηχανία. Ένα πολυπλόκαμο σύστημα τραπεζών, πιστωτικών συνεταιρισμών, ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων, hedge funds (κεφάλαια επιθετικής διαχείρισης κινδύνου), ασφαλιστικών ιδρυμάτων που συνολικά αποκαλείται «σκιώδες τραπεζικό σύστημα». Στην υπηρεσία του τίθενται όλα τα λαμπρά μυαλά των πανεπιστημίων αφού έχει δημιουργηθεί μια νέα μαθηματική πολυπλοκότητα στις συναλλαγές και στα προϊόντα, ακατανόητη πολλές φορές στους μετόχους για τους οποίους το άμεσο κέρδος έχει σημασία. Οι μέτοχοι θέτουν τον στόχο και οι διάνοιες παρέχουν  το μέσο. Τα παχυλά μπόνους των «golden boys» διώχνουν κάθε αμφιβολία ως προς το σκοπό. Μια νέα νομενκλατούρα ικανότατων επιστημόνων τίθεται επικεφαλής στο κυνήγι του κέρδους. Εφευρίσκουν νέα οικονομικά μαθηματικά μοντέλα, χρηματιστικά προϊόντα και επενδυτικές στρατηγικές. Η «εξισορροπητική κερδοσκοπία» ή απλώς arbitrage δίνει τη δυνατότητα στοιχηματισμού υπέρ και κατά διαφόρων εξελίξεων στην αγορά. Στην ταινία του 1999 «Rogue Trader» ο Ewan McGregor υποδύεται μια διάνοια τον Nick Lesson που χρησιμοποιώντας τέτοιες ημιπαράνομες μεθόδους απέφερε μεγάλο κέρδος για την τράπεζα Barings, μέχρι να συλληφθεί… Η πλειοψηφία των στελεχών αυτών των ιδρυμάτων θα λέγαμε προσομοιάζει στον τύπο του κοσμοκαλόγερου που αντί να επιδίδεται σε καθημερινή προσευχή καταγίνεται με την κερδοσκοπία…Κάπως έτσι προέκυψαν και τα CDS τα οποία είναι συμβόλαια ασφάλισης ενός χρέους και εγγυώνται στον πιστωτή ότι θα αποζημιωθεί ακόμα και αν ο οφειλέτης αδυνατεί να αποπληρώσει. Τα κεφάλαια «Γύπες», επίσης, ειδικεύονται στην αγορά τίτλων εταιρειών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή είναι σε πτώχευση και αποζημιώνονται από τη ρευστοποίηση των μετοχών ή την αναδιοργάνωση της εκάστοτε εταιρείας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον από άποψη κέρδους έχουν τα προθεσμιακά συμβόλαια «futures». Προσφέρουν τη δυνατότητα απόκτησης ή πώλησης ενός τίτλου, ενός ξένου νομίσματος ή ενός αγαθού σε μια μεταγενέστερη ημερομηνία και σε μια τιμή που έχει οριστεί εκ των προτέρων. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στοιχήματος πάνω στην άνοδο ή την πτώση των μετοχών, των δεικτών, των ομολόγων, των πρώτων υλών… Στις Η.Π.Α. τέλος οι τράπεζες εφηύραν ένα ενυπόθηκο στεγαστικό δάνειο το «subprime», υψηλού ρίσκου όπως αποδείχτηκε, το οποίο χορηγήθηκε αφειδώς σε νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος, χωρίς να εξετάζεται η δυνατότητα αποπληρωμής του. Αυτά τα «subprimes» αποδείχτηκαν η πέτρα του σκανδάλου στις Η.Π.Α. αφού οδήγησαν σε χρεοκοπία τις τράπεζες στεγαστικών δανείων Fannie Mae και  Freddie Mac οι οποίες βρέθηκαν με χρέη άνω των 100δις δολαρίων η καθεμία…Τα δάνεια αυτά χαρακτηρίζονταν από τα «golden boys» ωςN.I.N.J.A. ( No Income, No Job or Assets), δηλαδή χορηγούνταν χωρίς ο δανειολήπτης να έχει κατ ανάγκη εισόδημα, δουλειά ή περιουσιακά στοιχεία…! Αλλά ο λόγος που χορηγούνταν ήταν διότι αμέσως μετά το χρέος μεταπωλούταν σε κάποιο τρίτο οπότε ποσώς ένοιαζε τον δανειστή η οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη…! Μάλιστα ο Κινέζος David X. Li απογείωσε την κερδοσκοπία εφευρίσκοντας τα CDO. Μέσω αυτών οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν κάθε είδους στεγαστικά δάνεια και να τα συγκεντρώνουν σε μια ενιαία δεξαμενή. Εν συνεχεία τεμαχίζουν τη δεξαμενή σε διάφορα πακέτα τα οποία πουλούν στους επενδυτές. Αυτά τα παράγωγα εμπορεύονται μεταξύ των τραπεζών εν είδη χρήματος. Το χρέος έχει πλέον αποκτήσει ανταλλακτική αξία… Τα τελευταία αποτελούν τα λεγόμενα «τοξικά παράγωγα» που συνεχίζουν να «μολύνουν» τα τραπεζικά χαρτοφυλάκια.

Ειδική μνεία αξίζει εδώ να γίνει και στους περιβόητους οίκους αξιολόγησης οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με τον έλεγχο των προϊόντων αυτών και οφείλουν να ενημερώνουν τους κατόχους για μελλοντικούς κινδύνους.

Οι τρεις «μεγάλοι», Moody’s, Standard & Poors και Fitch Ratings, βαθμολογούσαν τα «subprimes» και τα CDO με την ανώτατη βαθμολογία ΑΑΑ…

Το City του Λονδίνου και η Wall Street για την πλειοψηφία των κοινών θνητών αντιπροσωπεύουν στην καλύτερη περίπτωση μακρινές χώρες για τις οποίες γνωρίζουμε ελάχιστα. Ο ιστορικός David Kynaston ορθά τονίζει ότι «στα κομμουνιστικά καθεστώτα, τα παιδιά από το δημοτικό σχολείο διδάσκονταν τις αρχές και τις πρακτικές του συστήματος, ενώ στον καπιταλιστικό κόσμο δεν υπάρχει τίποτε συγκρίσιμο». Έχοντας εξωθήσει την ειδίκευση στα άκρα, στα όρια του παραλόγου, η κοινωνία παράγει «μισούς ανθρώπους, αναιμικούς υπαλλήλους και αδιάφορους κλητήρες» κατά τον νομπελίστα οικονομολόγο Paul Samuelson. Αυτή η κατάσταση συλλογικής άγνοιας δίνει τη δυνατότητα στα χρηματιστικά συμφέροντα να αξιοποιούν την αδιαφάνεια και να παρακάμπτουν ευκολότερα του νομικούς περιορισμούς των κρατών. Στο παιχνίδι έχουν εισέλθει «νομότυπα» πλέον και οι εγκληματικές οργανώσεις που επενδύουν τα κέρδη του εγκλήματος «αποκαθαρμένα», μέσω των φορολογικών παραδείσων  και των τραπεζών «πλυντηρίων»  ανά τον κόσμο…Η «Κόζα Νόστρα» στις Η.Π.Α., η «Μαφία» της Ιταλίας, η «Γιακούζα» της Ιαπωνίας και οι «Τριάδες» του Χονγκ Κονγκ ενδεικτικά έχουν στη διάθεση τους φορολογικούς, τραπεζικούς και νομικούς παραδείσους οπού μπορούν να τοποθετήσουν τα κεφάλαια τους, χωρίς πολλές αδιάκριτες ερωτήσεις, στο παντοτινά ρέον χρηματιστικό σύστημα. Η Ανδόρα, η Κύπρος, η Ελβετία, το Μονακό, οι Βερμούδες, οι Μπαχάμες, οι Παρθένοι Νήσοι, το Κουρασάο, οι Σεϋχέλλες, το Μπαχρέιν αποτελούν μερικούς από τους προορισμούς του βρώμικου χρήματος. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στις συναλλαγές απλώς δεν υπάρχουν εκεί… «Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος»…Πρόσφατο το παράδειγμα της Ελλάδας η οποία στην προσπάθεια της να εντοπίσει παράνομα διαφυγόντα κεφάλαια στην Ελβετία, συνάντησε ένα γρανιτένιο τείχος άρνησης από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της τα οποία επικαλούνται το απόρρητο των συναλλαγών τους…. Μια νόμιμη και ηθική συμπεριφορά που συνάδει με το διεθνές δίκαιο! Χωρίς πτώμα δεν υφίσταται έγκλημα…

Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα παραγώγων, χρηματιστικών προϊόντων, και ομολόγων ο σαστισμένος πολίτης αδυνατεί να κατανοήσει γιατί εν τέλει πρέπει να συνεχιστεί αυτή η οικονομική ανομία και καλείται να διασώσει τους χρεοκοπημένους παίκτες της χρηματιστηριακής ρουλέτας. Μέσα ενημέρωσης, εκτελώντας εντολές των «παικτών» ιδιοκτητών τους, επιδίδονται σε μια άνευ προηγουμένου παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης. Η κοινή λογική απλώς  σηκώνει τα χέρια ψηλά ακούγοντας να βαφτίζεται η διάσωση των χρεοκοπημένων εταιρειών από το κράτος, «έκτακτη διάσωση» και σε καμία περίπτωση κρατικός παρεμβατισμός, λέξη ταμπού για τους πιστούς του νεοφιλελευθερισμού… Η νέα οικονομία χτίζεται από όλους εκείνους που κατέχουν τον πλούτο.

Ο δημοσιογράφος Marc Roche δίνει ένα πολύ πετυχημένο ορισμό του τι εστί εν τέλει αυτή η αναδυόμενη «νέα οικονομία»: «Είναι σαν να παίρνεις ένα οποιοδήποτε ‘ελεύθερο’ ζώο -λαγό, αγριογούρουνο κ.λ.π.-, να του ζωγραφίζεις χοντρές βούλες, να του φοράς κοστούμι, να το βάζεις στο χρηματιστήριο χωρίς προφυλάξεις ή ενδοιασμούς και να του δίνεις π.χ. το όνομα giraffe.com. Και να περιμένεις μετά τον πελάτη…, τον μικρό τιτλούχο δηλαδή, που έχει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και …στους οικονομικούς θεσμούς. Τι σημασία έχει που η εν λόγω εταιρεία έχει εικονικούς λογαριασμούς! Εκείνο που μετρά είναι να μεγαλώσει τόσο η φούσκα του διαδικτύου, ώστε να έχει παράλογες αποδόσεις. Όλοι κερδίζουν από αυτό. Πρώτον, ο διοπτροφόρος επιχειρηματίας, που θυμίζει φοιτητή κάπως προχωρημένης ηλικίας και ο οποίος είναι ο απόστολος του φιλελεύθερου ευαγγελίου με το όνομα Web. Μετά η Αμερική, που θέλει να έχει ήρωες. Και, τέλος, οι βασιλιάδες της Goldman Sachs, που τρίβουν τα χέρια τους, καθώς η τράπεζα ήταν ένας από τους δημιουργούς της φούσκας».

Ο Τζ. Π. Μόργκαν όταν κάποτε του ζητήθηκε να χαρακτηρίσει με λίγες λέξεις το χρηματιστήριο είχε πει: «ανεβοκατεβαίνει»! Σήμερα ο οικονομικός κόσμος μιλάει για το «σοκ του σκαμπανεβάσματος». Το χρηματιστικό σύστημα ταλανίζεται από όλο και συχνότερες απότομες ανόδους και πτώσεις των τιμών. Αυτή η συνεχής ταλάντωση μεταξύ των άκρων δείχνει και την αστάθεια του συστήματος. Η μια κρίση ακολουθεί την άλλη. Το 1997 ήταν το «κραχ» των χρηματιστηρίων της Νοτιοανατολικής Ασίας, το 2001 η καταβαράθρωση του δείκτη NASDAQ για τις εταιρείες τεχνολογίας αιχμής, το 2008 το μεγαλύτερο «κραχ» στην ανθρώπινη ιστορία. Το κόστος διάσωσης των χρεοκοπημένων εταιρειών μόνο στην Αμερική έχει ανέλθει αισίως στα 1,3 τρις δολάρια!

Ο αναλυτής συστημάτων Ρομπέρτο Βάκα στο βιβλίο του «Η επερχόμενη σκοτεινή περίοδος» αναφέρει εύστοχα: «Η γονιμότητα των μεγάλων συστημάτων ισχύει μέχρι να φτάσουν σε μια κρίσιμη κατάσταση, και τότε επακολουθεί μια πραγματική Κρίση, τόσο γρήγορη όσο γρήγορα συνέβησαν και όλες οι μέχρι τότε αλλαγές και πολλά καταστροφικά γεγονότα θα επακολουθήσουν»…Ωδίνες τοκετού…; Ίδωμεν…

πηγή: 'GreekOpinions'

Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής - Απόψεις και σχόλια

Παρακολουθώ λίγο το θέμα που έχει ανακύψει σχετικά με την προβολή και έτερου τoυρκικού σήριαλ από τον Ant1, του επονομαζόμενου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή.

Αυτός ο Σουλτάνος πρέπει να ήταν για τους Τούρκους, κάτι ας πούμε σαν τον Μέγα Αλέξανδρο για εμάς, με την έννοια ότι επί των ημερών του (1520-1566) η Οθωμανική Αυτοκρατορία έφτασε στο μέγιστο της γεωγραφικής επέκτασης και στο απόγειο της δύναμής της.

O πατέρας του, Σελίμ, είχε επεκτείνει την γεωπολιτική κυριαρχία των Οθωμανών στην Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό, με αποτέλεσμα η Αυτοκρατορία να αποκομίζει μεγάλα οικονομικά οφέλη από το εμπόριο μπαχαρικών της ασιατικής ανατολής και τους φόρους στη ζάχαρη, το βαμβάκι και το ρύζι. Αυτή η οικονομική ισχύς επέτρεψε στον Σουλεϊμάν να αναπτύξει την ναυτική επιχειρησιακή του ικανότητα με σκοπό τον πλήρη έλεγχο της κρίσιμης γεωπολιτικά λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου, τον οποίο είχαν οι Βενετοί και άλλοι λατίνοι.

Ο Σουλεϊμάν κυβέρνησε την αυτοκρατορία περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο Οθωμανό σουλτάνο και πραγματοποίησε 13 εκστρατείες.

Ένας από τους ναυτικούς διοικητές του ήταν ο περίφημος, ελληνικής καταγωγής, από τη Λέσβο, εξισλαμισμένος Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα (κοκκινογένης).

Περί το 1533 οι Οθωμανοί προσεγγίζουν τη Γαλλία με σκοπό από κοινού να αποδυναμώσουν την Αυτοκρατορία των Αψβούργων. Οι κάτοικοι των περιοχών της Μεσογείου υφίστανται φυσικά τις συνέπειες όλων αυτών των συγκρούσεων και διεκδικήσεων του ελέγχου από τις αντίπαλες αυτοκρατορίες.

Το 1536 ο Οθωμανικός στόλος, ενισχυμένος με 12 γαλλικές γαλέρες πολιορκεί την Κέρκυρα. Απολαμβάνοντας τη ναυτική υπεροχή του ο Μπαρμπαρόσα κατέλαβε το 1537 πολλά νησιά του Αιγαίου, όπως η Νάξος, η Ίος, Σύρος, Τήνος, Κάρπαθος, Αίγινα, Κάσος που ανήκαν στην Βενετία, οριοθετώντας μια περίοδο «νηνεμίας» για τους νησιωτικούς πληθυσμούς, οι οποίοι υπέφεραν τα πάνδεινα από την πειρατεία των εμπολέμων.

Στις 2 Οκτωβρίου 1540 η Βενετία με γαλλική παρέμβαση υπογράφει συνθήκη με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, βάσει της οποίας παραδίδει το Ναύπλιο και την Μονεμβασιά, αναγνωρίζοντας τα τετελεσμένα των προηγούμενων ετών στο Αιγαίο. Η γαληνοτάτη δημοκρατία διατηρεί τις κτήσεις στο Ιόνιο, σε περιοχές της Ηπείρου και στην Κύπρο, αλλά καταβάλλει μεγάλες αποζημιώσεις.

Ο Σουλεϊμάν ο χαρακτηρισθείς Μεγαλοπρεπής, βασίλευσε για σχεδόν μισό αιώνα, υπήρξε σύγχρονος με διάσημους μονάρχες της ευρωπαϊκής Αναγέννησης, όπως ο Αψβούργος Κάρολος ο Ε΄, ο Φερδινάνδος Α΄, ο Φίλιππος ο Β΄ της Ισπανίας, ο Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας, η θυγατέρα του Ελισάβετ Α΄ και ο τσάρος Ιβάν ο Δ΄(ο τρομερός).

Αυτές βέβαια είναι παλιές ιστορίες, της εποχής των αυτοκρατοριών και της φεουδαρχίας.

Σήμερα, η τηλεοπτική τούρκικη σειρά που προβάλλεται στην Ελλάδα, δεν έχει να κάνει σε τίποτα με το περιεχόμενο, το πνεύμα, την ουσία εκείνων των εποχών και γεγονότων. Ένα επεισόδιο που είδα από περιέργεια, δείχνει μια παραγωγή πολύ προχειροφτιαγμένη. Θα μπορούσε να θυμίζει ελληνικές σειρές περασμένων δεκαετιών της εποχής που υπήρχε μόνο κρατική τηλεόραση, βασισμένες σε κλασικούς μας συγγραφείς και ιστορικά γεγονότα, αν ήταν στοιχειωδώς προσεγμένη και συνεπής με αυτό που ισχυρίζεται ότι παρουσιάζει: τη ζωή ενός ιστορικού προσώπου και τους χρόνους μιας αυτοκρατορίας. Αλλά ούτε καν στο ελάχιστο η σκηνοθεσία, τα σκηνικά, ακόμα και το σενάριο, δεν αποπνέουν κάτι από την εποχή. Αφού δεν υπάρχει πουθενά ούτε ένας αργιλές! Δεν πιστεύω τότε να ήταν σε ισχύ η αντικαπνιστική εκστρατεία! Οι δε γυναίκες του Σουλτάνου κυκλοφορούν με κάτι τουαλέτες που θυμίζουν περισσότερο εικόνες της showbiz από το Χόλυγουντ, παρά χαρέμι. Ούτε έναν φερετζέ της προκοπής δεν βλέπεις.

Όσο για τον πρωταγωνιστή, καθόλου δεν φέρνει στο ιστορικό πρόσωπο! Πιο πολύ μας θυμίζει τον ωραίο που υποδυόταν σε άλλη τούρκικη σειρά, απλώς με διαφορετική ενδυμασία.

Τελικά αυτοί οι ίδιοι οι Τούρκοι, τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή τον κάνανε από μόνοι τους Σουλεϊμάν χαζοπρεπή. 

Γενικά συμφωνώ με τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η προβολή της σειράς στη χώρα μας, μιας και έχει παραγίνει η ιστορία με την τούρκικη υποκουλτούρα, αν και αυτή δεν περιορίζεται στα τούρκικα, αλλά επεκτείνεται σχεδόν σε όλη την τηλεόραση, ιδιαίτερα την ιδιωτική. Ωστόσο πιστεύω πως αυτό το πράγμα δεν βλέπεται έτσι κι αλλιώς, δηλαδή ούτε με τα μέτρα της σαπουνόπερας δεν είναι ελκυστικό. Πρέπει να το αγόρασε πολύ φτηνά ο Ant1 τελικά. Και να σκεφθεί κανείς πόσες ακριβοπληρωμένες διαφημίσεις πέφτουν επάνω στην ώρα προβολής του! Ε, ας μην του κάνουμε το χατίρι του Κυριακού να τον πλουτίσουμε ακόμα περισσότερο!

Υπάρχουν αξιόλογα πράγματα να δει κανείς, αλλά θα θυμηθώ μια εξαιρετική παραγωγή του 1975, από τις σπουδαίες που έφτιαχνε τότε η φτωχή ελληνική κρατική τηλεόραση, που εξάλλου δείχνει πώς πραγματικά ήταν οι Τούρκοι Αγάδες, αλλά και για άλλους, πιο σοβαρούς λόγους, είναι δυστυχώς επίκαιρη σήμερα: O Χριστός ξανασταυρώνεται!

Περιμένοντας το ροζ θαύμα της φύσης !!!

Στην Ιαπωνία, η ανθοφορία των κερασιών γίνονται κάθε χρόνο αφορμή για μια γιορτή σαν ζωγραφιά: το hanemi. Σύμβολο της άνοιξης, οι κερασιές έχουν μία περίοδο ανθοφορίας που διαρκεί μόλις μία εβδομάδα. Στο διάστημα αυτό οι κάτοικοι της χώρας γιορτάζουν το μεγαλείο της φύσης και οργανώνουν περιπάτους σε μέρη τα οποία κατακλύζονται από χρώματα και μυρωδιές.

Στην περιοχή Ubuyagasaki της Ιαπωνίας υπάρχει ένας μικρός επίγειος παράδεισος που προσφέρει ένα μαγευτικό θέαμα αρμονίας και γαλήνης. Η λίμνη Sacura - ή αλλιώς "λίμνη με τις κερασιές" - κάθε άνοιξη ντύνεται σε όλες τις αποχρώσεις του ροζ και περιμένει χιλιάδες επισκέπτες να θαυμάσουν από κοντά αυτό το μοναδικό τοπίο, “το ροζ θαύμα της φύσης”. 

Δεκάδες κερασιές ανθίζουν “χρωματίζοντας” ολόκληρη την περιοχή με μια έντονη ροζ απόχρωση. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με το γαλάζιο της λίμνης το τοπίο μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από καβαλέτο διάσημου ζωγράφου!

Τα χρώματα διαδέχονται με μεγάλη ταχύτητα το ένα το άλλο, ανάλογα με την εποχή, με αποκορύφωμα τα μέσα Απριλίου όταν οι επισκέπτες βλέπουν μπροστά τους ένα απίθανο θέαμα.

Όταν Οι Λύκοι… Φορούσαν Προβιές!

Ένα από τα θέματα που είχαν απασχολήσει έντονα μεγάλη μερίδα των εργαζόμενων, μόλις ανέλαβε την εξουσία η  κυβέρνηση του… «λεφτά υπάρχουν»,  ήταν, τότε, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Πολλοί, αφελώς, πίστεψαν τον κυβερνητικό ισχυρισμό ότι δηλαδή δεν πρόκειται να θιγούν όρια ηλικίας καθώς και συντάξεις, τη στιγμή μάλιστα που ήταν κάτι παραπάνω από  ορατή η επερχόμενη θύελλα. Κάποιοι, τότε, έπεσαν από τα σύννεφα και αποδείχτηκε και γι αυτούς ότι οι κυβερνώντες που μας παρουσιάζονταν σαν πρόβατα ήταν λύκοι. Απλώς φορούσαν προβιές!

Από τότε κυριολεκτικά οι κυβερνητικές επιλογές πιστές στην υλοποίηση του σχεδίου, που από χρόνια πριν είχε χαραχθεί, μας οδηγούν συνεχώς και αδιαλείπτως στις… κρεμάλες της εξαθλίωσης. Είναι προφανές ότι εάν  δεν υπάρξει έγκαιρα  καθολικός ξεσηκωμός, πολύ πριν φτάσουμε έως εκεί, τότε   θα είναι πολύ αργά και  δεν θα υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο αντίδρασης!

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε  με αφορμή την… πρώτη «κυβερνητική ανακολουθία», μόλις ανέλαβε την εξουσία η εν λόγω κυβέρνηση και αφορά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Από εκεί αρχίσαμε, για να φτάσουμε έως εδώ! Έτσι, για να θυμηθούμε κάτι  από τις μέρες εκείνες, που οι λύκοι - για τους περισσότερους τότε - φορούσαν… προβιές!

Σήμερα είναι επιβεβλημένο, όσο ποτέ, να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας  πολιτικά γεγονότα, όχι μόνο βάθους διετίας αλλά ακόμη και βάθους πολλών δεκαετιών. Επίσης να ξεκαθαρίσουμε μια και καλή τον ρόλο των κυβερνητικών και εργοδοτικών συνδικαλιστών που αποδείχτηκε περίτρανα ότι, αυτήν την πορεία επί της ουσίας τη στήριξαν και τη στηρίζουν με νύχια και με δόντια!

Όμως και πάλι, οι λύκοι-πρωταγωνιστές, ποντάροντας στην ασθενική μας μνήμη, ετοιμάζονται να εμφανίσουν πρόσωπο προβάτου σε μια εναλλαγή ρόλων με τους σημερινούς κυβερνώντες.  Άλλοι δε από αυτούς εμφανίζουν πρόσωπο «αριστερού!», εμβαπτιζόμενοι σε «αριστερές κολυμβήθρες»! 

Σήμερα δε, περισσότερο από ποτέ,  είναι ανάγκη  να κρατήσουμε το χιούμορ μας – και φυσικά όχι μόνο - ως μια επιβεβλημένη πηγή αντίστασης.

πηγή: 'WestGreeceNews'

Έτος Ανάστασης το 2013 !!!

“Ώρα να ανακατάλαβουμε την χώρα, αλλά δεν είναι οι άλλοι η κόλαση: Ήταν τα λάθη μας”

Το νέο έτος πρέπει να είναι έτος Ανάστασης για την χώρα και έτος πολιτικής ωρίμανσης για τους πολίτες της.

Οι κατ’ εξακολούθηση λανθασμένες πολιτικές επιλογές από το 1981 μέχρι και το 2009, έφεραν μια ανείπωτη καταστροφή στην χώρα για την οποία κύρια ευθύνη φέρει ένα μεγάλο μέρος των πολιτών που προτίμησαν την κοινωνική αλλοτρίωση που τους προσέφεραν δημοκόποι πολιτικοί, αντί του δύσκολου δρόμου της αρετής.

Οι πολιτικοί βέβαια ευθύνονται στον βαθμό, που είναι κομμάτι και ο καθρέφτης αυτής της αλλοτριωμένης κοινωνίας.

Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι παραχωρήσαμε εθνική κυριαρχία όχι τώρα, αλλά όταν ξεκινήσαμε στην δεκαετία του 1980 να αποβιομηχανοποιούμε την χώρα, να εγκαταλείπουμε την καλλιέργεια της γης και όταν δεν συνέβαινε αυτό, να κλέβουμε και να κατασπαταλούμε τα λεφτά των αγροτικών επιδοτήσεων.

Και εν τέλει να χειροκροτούμε την δεκαετία του 1980, μια κυβέρνηση η οποία δανειζόταν σαν να μην υπάρχει αύριο, για να ικανοποιεί τις καταναλωτικές ανάγκες πολιτών μιας χώρας, όπου οι "αυξήσεις" του ΑΕΠ και η "ανάπτυξη", ήταν οι διορισμοί μεταξύ 1981 και 1989, 600.000 δημοσίων υπαλλήλων! Για να φτάσουν από τις 300.000 του 1981 στους 800.000 του 1989.

Η χώρα πτώχευσε το 1989 και από τότε όλες οι κυβερνήσεις διαχειρίζονταν περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένα, μία πτώχευση. Μέχρι που ήρθε η ώρα να σκάσει η φούσκα και σε τελική ανάλυση ήταν, ντροπή και όνειδος για τους πολίτες το γεγονός ότι αρνούντο να δουν το τι ερχόταν.

Τώρα, είναι η ώρα των αγώνων. Να ανακαταλάβουμε την Ελλάδα, να ξαναπάρουμε τον τόπο στα χέρια μας, να απομακρύνουμε τους ξένους από τα κέντρα διοίκησης.

Αλλά και να αποδείξουμε στους εταίρους, ότι είμαστε αξιόπιστοι και έχουμε μάθει το μάθημά μας, και να αποδείξουμε πάνω απ’ όλα στην Ιστορία, ότι είμαστε άξιοι απόγονοι ενδόξων προγόνων, ότι είμαστε Έλληνες κι όχι "Γραικοί". Ότι είμαστε ελεύθεροι και όχι ραγιάδες του κακού μας εαυτού.

Σε τελική ανάλυση, η κόλαση δεν είναι οι άλλοι. Είναι τα λάθη μας. Και είναι δικά μας.

πηγή: 'DefenceNet"