Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους!!!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1843
«Φωτιά στα σπίτια και τσεκούρι στην περιουσία και το λαιμό εκείνων που κάνουν τα χατίρια των ‘Τούρκων’. Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!»

 

“Όταν αποφασήσαμε να κάμομεν την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε:

«Που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά, ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν τον σκοπόν και εκάμαμε την Επανάσταση.”

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες μορφές της Επαναστάσεως του 1821. Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου του 1770 στο Ραμαβούνι Μεσσηνίας και έφυγε μια μέρα σαν σήμερα στις 4 Φεβρουαρίου του 1843, αλλά συνεχίζει να ζει για πάντα μέσα στις ψυχές των Ελλήνων που διψούν για Πατρίδα και Ελευθερία.
Ο όρος «Νενέκος», είναι συνώνυμος της εθνικής προδοσίας και μάλιστα του χειρίστου είδους, καθώς ο προδότης δεν περιορίζεται απλά στην επαίσχυντη πράξη της προδοσίας, αλλά παίρνει εμφανώς το μέρος του εχθρού, τασσόμενος εμπράκτως εναντίον των συμπατριωτών του.
Ήταν τότε, που ο Γέρος του Μωριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, βλέποντας τις θυσίες και τους αγώνες των Ελλήνων, να πηγαίνουν χαμένοι, από την μάστιγα των «προσκυνημένων» (στα απομνημονεύματά του ο Κολοκοτρώνης μάλιστα σημειώνει χαρακτηριστικά: «Μόνον εις τον καιρόν του προσκυνήματος εφοβήθηκα διά την πατρίδα μου»), αντέτεινε το ιστορικό «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!» και «ξαναζωντάνεψε» την ετοιμοθάνατη Επανάσταση.

«Φωτιά στα σπίτια και τσεκούρι στην περιουσία και το λαιμό εκείνων που κάνουν τα χατίρια των ‘Τούρκων’. Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης


Μήπως είναι σημαδιακά τα λόγια τούτα του Γέρου του Μωριά για την σημερινή κατάσταση που επικρατεί σ’ αυτόν τον τόπο απ’ τους υπάρχοντες ‘νενέκους-σωτήρες’ και τους ‘άσπονδους φίλους’ της χώρας μας;