“Ώρα να ανακαταλάβουμε την χώρα, αλλά δεν είναι οι άλλοι
η κόλαση: Ήταν τα λάθη μας”
Το νέο έτος που ήρθε όπως κι αυτά τα οποία έπονται πρέπει
να είναι έτη Ανάστασης για την χώρα και έτη αντίστοιχης πολιτικής ωρίμανσης για
τους πολίτες της.
Οι κατ’ εξακολούθηση λανθασμένες πολιτικές επιλογές
από το 1981 μέχρι και το 2009, έφεραν
μια ανείπωτη καταστροφή στην χώρα για την οποία κύρια
ευθύνη φέρει ένα μεγάλο μέρος των πολιτών που προτίμησαν την κοινωνική
αλλοτρίωση που τους προσέφεραν δημοκόποι πολιτικοί, αντί του δύσκολου δρόμου
της αρετής.
Οι πολιτικοί βέβαια
ευθύνονται στον βαθμό, που είναι κομμάτι και ο καθρέφτης αυτής της
αλλοτριωμένης κοινωνίας.
Δυστυχώς, η αλήθεια
είναι ότι παραχωρήσαμε εθνική κυριαρχία όχι τώρα, αλλά όταν ξεκινήσαμε στην
δεκαετία του 1980 να αποβιομηχανοποιούμε την χώρα, να εγκαταλείπουμε την
καλλιέργεια της γης και όταν δεν συνέβαινε αυτό, να κλέβουμε και να
κατασπαταλούμε τα λεφτά των αγροτικών επιδοτήσεων.
Και εν τέλει να
χειροκροτούμε την δεκαετία του 1980, μια κυβέρνηση η οποία δανειζόταν σαν να
μην υπάρχει αύριο, για να ικανοποιεί τις καταναλωτικές ανάγκες πολιτών μιας
χώρας, όπου οι "αυξήσεις" του ΑΕΠ και η "ανάπτυξη", ήταν οι
διορισμοί μεταξύ 1981 και 1989, 600.000 δημοσίων υπαλλήλων! Για να φτάσουν από
τις 300.000 του 1981 στους 800.000 του 1989.
Η χώρα πτώχευσε το 1989 και από τότε όλες οι
κυβερνήσεις διαχειρίζονταν περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένα, μία πτώχευση.
Μέχρι που ήρθε η ώρα να σκάσει η φούσκα και σε τελική ανάλυση ήταν, ντροπή και
όνειδος για τους πολίτες το γεγονός ότι ηρνούντο να δουν το τι ερχόταν.
Τώρα, είναι η ώρα
των αγώνων. Πρέπει να ανακαταληφθεί η Ελλάδα, να ξαναπάρουμε τον τόπο στα χέρια
μας, να απομακρύνουμε τους ξένους από τα κέντρα διοίκησης. Αυτό βέβαια δεν δύναται να πραγματοποιηθεί με ευχολόγια προσκυνημένων
πολιτικών, αλλά δυναμικά και με την παρουσία πραγματικών Ελλήνων σε κάθε κέντρο
διοίκησης, απ’ τον τελευταίο κλητήρα κάποιου δήμου της χώρας μέχρι την κεφαλή
του πολιτικού προσωπικού, το οποίο κρατά και τα ηνία αυτής της κακοποιημένης
κατά τα άλλα χώρας. Όχι βέβαια και με προσκυνημένα κεφάλια και με κύματα απαισιοδοξίας να διακατέχουν το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών της χώρας.
Αλλά και να αποδείξουμε στους ‘ψεύτικους’ εταίρους της
Ευρώπης, ότι είμαστε αξιόπιστοι και έχουμε μάθει το μάθημά μας.
Πρέπει να αποδείξουμε πάνω απ’ όλα στην Ιστορία, ότι
είμαστε άξιοι απόγονοι ενδόξων προγόνων, ότι είμαστε Έλληνες κι όχι
"Γραικοί". Ότι είμαστε ελεύθεροι και όχι ραγιάδες του κακού μας
εαυτού.
