Εθνικιστής Έλλην .... Λαϊκιστής ή φυσική κατάσταση .....

“Αν εθνικισμός είναι ν' αγαπάς κάθε λαό, αλλά και τον δικό σου,
Αν εθνικισμός είναι να μην προσυπογράφεις απεμπόληση πατρογονικών εστιών και δικαιωμάτων,
Αν εθνικισμός είναι να μη συμβιβάζεσαι με μισή πατρίδα και μειωμένη αξιοπρέπεια,
Αν εθνικισμός είναι να απαιτείς ν' απαλλάξεις τον Πενταδάκτυλο από τους ήλους της κατοχικής σημαίας,
Αν εθνικισμός είναι να σέβεσαι όλες τις σημαίες, όταν όμως κυματίζουν στη δική τους πατρίδα,
Αν εθνικισμός είναι ν’ απαιτείς οι εκκλησίες να μη μετατρέπονται σε στάβλους,
Αν εθνικισμός είναι να είσαι έτοιμος να θυσιαστείς σ' όποιον αγώνα έξω από τα σύνορά σου για λευτεριά και δικαιοσύνη κάθε λαού, αλλά και να πεθάνεις χίλιες φορές για την ελευθερία του δικού σου λαού,
Τότε δηλώνω αδιόρθωτος εθνικιστής και εκλιπαρώ τους συνετούς της παράδοσης να με συγχωρέσουν.
Εγώ δεν τους συγχωρώ.”

Β. Λυσσαρίδης

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ; ΤΙ;

Έθνος: σύνολον ομοφύλων ανθρώπων. Εθνικός: ο ανήκων εις το έθνος.

Εθνισμός: εθνική συνείδηση. ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ: αποκλειστική προσήλωση στην εξυπηρέτηση των εθνικών ιδεωδών.

….. Εθνικισμός δεν είναι πολιτικό σύστημα ούτε οικονομικοκοινωνική θεωρία, ούτε έχει πολιτική σημασία και χροιά ως νόημα. Αποτελείται δε αναμφισβητήτως ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του κάθε ανθρώπου.

Αυτό ακριβώς ενοχλεί τους κομμουνιστές, οι οποίοι σαν θεωρία και πρακτική είναι έξω από τα φυσικά του κάθε έθνους. Απόβλητοι της κάθε πατρίδος. Συνέτρεξαν όμως εδώ και άλλοι λόγοι, που κατάντησαν τον «εθνικισμό» ως έννοια εκεί όπου ευρίσκεται σήμερα. Υπήρξαν ομάδες πολιτικές, που από χρόνια θέλοντας να καλύψουν την πολιτική τους ιδεολογία κάτω από ανώδυνες γι’ αυτούς λέξεις (είτε διότι ο νόμος το απαγόρευε, είτε διότι δεν συνέφερε να παρουσιάσουν στον λαό το πραγματικό τους πρόσωπον) χρησιμοποίησαν την λέξιν «εθνικισμός», την οποίαν έντυσαν κυριολεκτικώς με πολιτικό μανδύα της θεωρίας τους, ως ιδεολογικό τους δήθεν υπόβαθρο. Αλλά ο εθνικισμός ως προανέφερα δεν είναι ιδεολογία.

Εδώ λοιπόν ευρίσκεται η ιδανική τους απάτη, η οποία ως εκ τούτου συνεισέφεραν αρνητικώς στην όλη περί «εθνικισμού» υπόθεση. Παράδοξο μεν, αλλά οπωσδήποτε βέβαιον είναι, ότι ο εθνικισμός ως «φυσική κατάσταση» του κάθε ανθρώπου, ανευρίσκεται ως πολιτική προσπάθεια ιδιαιτέρα μέσα στις τάξεις εκείνων που εμφανίζονται ως αντίπαλοι του. Τους κομμουνιστές. Όσους εξ αυτών διατηρούν την αξιοπρέπεια τους ως πολίτες μιας πατρίδας.

Οι Ρώσοι θα παραμείνουν εθνικιστές διατηρώντας την ηγεσία του παγκοσμίου κομμουνισμού εις όφελος της πατρίδος τους. Οι Βιετκόνγκ με καθαρώς εθνικιστικά συνθήματα νικούν δύο πολέμους εναντίον Γάλλων και Αμερικανών. Εξ άλλου συντάσσονται με την Ρωσία και όχι με την γείτονα Κίνα με την οποία και συμπλέκονται αν και κομμουνιστές αμφότεροι, ακριβώς διότι τα συμφέροντα της πατρίδας τους (Βιετνάμ) είναι αντίθετα με τα της Κίνας. Αργότερα για τον ίδιο λόγο θα επιτεθούν στην Καμπότζη, την οποίαν και θα καταστήσουν υπόδουλο τους!!!

Τα Λατινοαμερικανικά  ερυθρά κινήματα, κτυπούν την εθνικιστική καρδιά των εξαθλιωμένων μαζών της Λατινικής Αμερικής, προτάσσοντας τον εθνικό τους εγωισμό έναντι του Αμερικανού εκμεταλλευτή των ή των ανδρεικέλων τους δικτατόρων.

Οι Κούρδοι του Ρ.Κ.Κ., Μαρξιστές στην ιδεολογία κάνουν σαφώς εθνικιστικό αγώνα με σαφή τα εθνικιστικά των κηρύγματα. Ο Σοσιαλιστής Μαντέλα ως «Εθνικιστής»  πολιτογραφήθηκε διεθνώς και το Σοσιαλ – Μαρξιστικό «Αφρικανικό Κογκρέσο» αγωνίσθηκε επί χρόνια πολλά για εθνικιστικούς σκοπούς.

Παντού, πλην της Ελλάδος και της Κύπρου, ο κομμουνιστής στήριξε εθνικιστικές θέσεις και προέταζε μέσα από τα Λενινιστικά –Μαρξιστικά του θεωρήματα έννοιες που έθιγαν βαθειά την εθνική συνείδηση, και υπερηφάνεια των λαών στους οποίους απευθύνετο και τούτο, πάντα μεν προς όφελος της ερυθράς του ιδεολογίας, αλλά μη περιφρονώντας δε τον εθνικισμό σαν μια φυσική κατάσταση των ανθρώπων τους οποίους και έπρεπε να προσεταιρισθεί.

Ορθώς λοιπόν πράττομεν και εμείς ως εθνικιστές. Το ζητούμενο είναι μέσω ποίας ιδεολογίας ο εθνικισμός μας διατηρών τα φυλετικά του γνωρίσματα (ημών ως Ελλήνων) και την απ’ αιώνων εθνική του παράδοση και κληρονομιά θα αξιοποιήσει όλα τα ανωτέρω; Σήμερα εθνικιστές υπάρχουν διάσπαρτοι σε όλες τις παρατάξεις και κόμματα ακόμη, όσον και εάν φαίνεται παράξενο, εάν αρκετά από τα κόμματα αυτά κάθε άλλο παρά εθνικούς σκοπούς υπηρετούν!

Το μεγάλο όμως και εγκληματικό λάθος ήταν, ότι στηρίχθηκε ο ελληνικός εθνικισμός σε ξένα ιδεολογικά πρότυπα, λαών με διαφορετική νοοτροπία και ψυχοσύνθεση. Οτιδήποτε και εάν γινόταν μετά απ’ αυτή τη κακή αρχή, θα ήταν ΛΑΘΟΣ και δεν θα οδηγούσε πουθενά, εφ’ όσον Έλληνες όντες ‘εβαρβαρίζαμε’. Το ελληνικό πρότυπο του ελληνικού εθνικισμού δεν υπηρετήθηκε ουσιαστικώς, διότι δεν υπήρξε. Διότι κανείς δεν σκέφθηκε ως Έλλην, αλλά ως συρόμενος οπαδός των πάσης μορφής Δυτικοευρωπαϊκών προτύπων ή σημερινών κινημάτων, κινήσεων, κομμάτων.

πηγή: 'εφημερίδα ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΙΑ'