Τι κοινό έχουν ο Λουκάς Παπαδήμος, ο Μάριο Μόντι και ο Μάριο Ντράγκι; Ανήκει ο καθένας σε...διαφορετικό επίπεδο, σε αυτό που έχει ονομαστεί ευρωπαϊκή «κυβέρνηση Sachs», όπως αποκαλύπτει η γαλλική εφημερίδα Le Monde.
Η τράπεζα αμερικανικών συμφερόντων, έχει υφάνει ένα δίκτυο επιρροής στην Ευρώπη για την προώθηση των συμφερόντων της.
- Πρώτος τη τάξη είναι χωρίς αμφιβολία ο Μάριο Ντράγκι, πρώην αντιπρόεδρος της Goldman Sachs για την Ευρώπη μεταξύ 2002 και 2005. Ήταν ο βασικός εταίρος με τομές ευθύνης «τις επιχειρήσεις και τις κυρίαρχες χώρες». Δηλαδή μια από τις αποστολές του ήταν να πουλήσει χρηματοοικονομικά προϊόντα «swap», με την απόκρυψη ενός μέρους του κυρίαρχου χρέους, επιτρέποντας έτσι να «φτιασιδωθούν» τα ελληνικά στοιχεία.
- Δεύτερος είναι ο Μάριο Μόντι, εντολοδόχος πρωθυπουργός της Ιταλίας, διεθνής σύμβουλος από το 2005.
- Τρίτος τη τάξη ο «δικός μας» Λουκάς Παπαδήμος, κεντρικός τραπεζίτης της χώρας από το 1994 έως το 2002, ο οποίος συμμετείχε στην επιχείρηση «μαγειρέματος» των ελληνικών λογαριασμών από τη Goldman Sachs.
- Και ο διαχειριστής του δημόσιου χρέους είναι ο Πέτρος Χριστοδούλου, πρώην επιχειρηματίας, νυν επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους - ΟΔΔΗΧ.
Τα άλλα δυνατά ονόματα είναι ο Otmar Issing πρώην πρόεδρος της Bundesbank, o Jim O’Neil εφευρέτης του όρου BRICS (το Ειδικό Χρηματοδοτικό Χρεώγραφο, το οποίο αντιπροσωπεύει την εσωτερική λογιστική μονάδα, αλλά και το συναλλαγματικό διαθέσιμο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου), ο πρώην πρόεδρος της Goldman Sachs εξωτερικού Peter Sutherland που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διάσωση της Ιρλανδίας και τέλος ο Paul Deighton γενικός διευθυντής της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών αγώνων τους Λονδίνου 2012.
Το δίκτυο επιρροής έχει χάσει την αποτελεσματικότητά του, αλλά η κρίση δίνει μια ευκαιρία στη Goldman Sachs να εξασκήσει την επιρροή της. Η ατζέντα με τα ονόματα, καλόν είναι να υπάρχει, αλλά δεν αρκεί λόγω της πολυπλοκότητας του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Το παιχνίδι έχει αλλάξει και οι ευρωπαίοι πελάτες της Goldman Sachs ζητούν ένα μίνιμουμ ηθικής. Και είναι η «συσκευασία» που τραυματίζει την εικόνα. Γι’ αυτό το λόγο η τράπεζα θέλει να πλασάρει τους ανθρώπους της, χωρίς να «πέσουν οι μάσκες». Έτσι ποτέ δεν αναφέρεται η σχέση τους, είτε όταν δίνουν συνεντεύξεις είτε όταν αναλαμβάνουν επίσημες αποστολές. ( π.χ. ο Μπαρόζο είχε αναθέσει στο Μάριο Μόντι το 2010 να συντάξει μια μελέτη για την ευρωπαϊκή κοινή αγορά).
Ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι δεν είχε καμιά σχέση με το μαγείρεμα των ελληνικών στοιχείων που είχε ενορχηστρώσει, δύο χρόνια πριν την ανάληψη των καθηκόντων του, η Goldman Sachs. Παραιτήθηκε ένα χρόνο πριν τη μεταπώληση του εν λόγω «swap» στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας, τη μεγαλύτερη εμπορική τράπεζα της χώρας, η οποία διοικούνταν από τον υπάλληλο της Goldman Sachs: τον κ. Πέτρο Χριστοδούλου, υπεύθυνο σήμερα του Οργανισμού Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους.
Πηγή: Le Monde –‘Επίκαιρα’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου