Η Ιστορία της "μεγαλειώδους απάτης" του Ευρώ

άρθρο του Κωνσταντίνου Κόλμερ

Στα τέλη του 20ού αιώνος και με τον ερχομό του 21ου ο Ελληνικός λαός υπέστη δύο τεράστιες εξαπατήσεις:

1. Την πρώτη, το 1999, στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, όπου εκλάπησαν υπό διαφόρων επιτηδείων περί τα 35 τρις δραχμές από 1,5 εκατομμύριο επενδυτάς- και μάλιστα ατιμωρητί!
2. Την δεύτερη, το 2002, δια της καθιερώσεως του ευρώ ως νομίσματος της χώρας υπό της τότε κυβερνήσεως Σημίτη, ενώ η Ελληνική οικονομία ήταν τελείως απροετοίμαστη δι’ ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα: την υιοθεσία ενός ξένου (οθνείου) νομίσματος, εις αντικατάστασιν του εθνικού, της δραχμής....
   
   

Κατά την επακολουθήσασα τριετία οι μεν τιμές καταναλωτού υπερεδιπλασιάσθησαν (όταν τα λαϊκά εισοδήματα αυξήσθησαν -μόνο 17% του ενεργού πληθυσμού 575.000 ανέργοι). Το δημόσιον χρέος έφτασεν επισήμως τα 210 δις ευρώ ή το 124% του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος και το ετήσιον έλλειμμα το 6% του ΑΕΠ (2004) επισύροντας την επιτήρηση της Ευρωπαϊκής επιτροπής και την άνοδο του κόστους δανεισμού του Ελληνικού δημοσίου, λόγο της πιστοληπτικής υποβαθμίσεώς του. Ανεπισήμως βεβαίως, το δημόσιο χρέος υπερβαίνει το 200% του ΑΕΠ μαζί με το συνταξιοδοτικό χρέος το 300% του ΑΕΠ. Εν τούτοις η μεγαλειώδης "απάτη" του ευρώ υπερέβη εκείνη του χρηματιστηρίου, καθόσον η φθοροποιός επίδρασις του ευρώ εξακολουθεί αμείωτος επί της Ελληνικής οικονομίας. Υποσκάπτει την κοινωνική συνοχή με την περιθωριοποίησιν ολοκλήρων πληθυσμών και περιοχών (π.χ των καπνοπαραγωγών και της Δυτικής Μακεδονίας) κι απαξιώνει το εγχώριο προϊόν στην διεθνή αγορά (π.χ. τ' αγροτικά, την υφαντουργία. τον τουρισμό κ.λπ.)

Τον χαρακτηρισμόν "τεράστια απάτη" απέδωσε πρώτη η Monde diplomatique, στην κυκλοφορία του ευρώ πανευρωπαϊκώς. Με το ευρώ εις παγκόσμιον χρήση, είναι ήδη ορατή η "γιγάντωσις της ανεργίας" στην Ευρώπη, ως αποτέλεσμα της ανατιμήσεως του, έναντι της "ζώνης του δολαρίου" (ΗΠΑ, Κίνα, Νοτοανατολική Ασία, Κορέα, Τουρκία κ.λ.π.).

Την εντεύθεν της εισαγωγής του ευρώ υποχώρησιν της απασχολήσεως, στις χώρες της Ευρωζώνης και ιδίως στην ανέτοιμον Ελληνική οικονομία, είχα προβλέψει στο ομότιτλο βιβλίο μου. Η καταστροφική επίδρασις του ευρώ διαδίδεται ως επιδημία τώρα και υποσκάπτει όχι μόνον ολόκληρον την Ελληνική κοινωνία, αλλά και την Ευρωπαϊκή οικονομία (5 εκατ. άνεργοι στην Γερμανία, περισσότεροι απ' όσους ανέβασαν τον Αδόλφο Χίτλερ στην εξουσία το 1933). Οδήγησε τις κυβερνήσεις Γαλλίας και Γερμανίας στην παραβίαση του Συμφώνου σταθερότητας και Αναπτύξεων (SIC). Στην επιτήρηση της Ελλάδος δι' υπερβολικό δημόσιον έλλειμμα και εν τέλει στο πλήρες "ξεδόντιασμα" της, που μακροπροθέσμως θα υποσκάψει την ευστάθεια του ευρώ.

Ειδικώς στην Ελλάδα πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν, τα ιδιωτικά κεφάλαια διαρρέουν στο εξωτερικό και το κόστος εργασίας, ανα μονάδα προϊόντος, ανέρχεται με ρυθμόν υπερδιπλάσιο της Ευρωζώνης, ως παρεδέχθη ακόμη κι ο (συν) υπεύθυνος (δια την ένταξη στην "ΟΝΕ") πρώην Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος κ. Ν. Γκαργκάνας (σύμφωνα με την σχετική του κατάθεση βουλή 11.11.2004).

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απορεί και εξίσταται "ότι τα δομικά προβλήματα της Ευρωζώνης ηύξησαν την αντίσταση του πληθωρισμού" (σχετική έκθεση της ΕΚΤ με τίτλον " Πληθωρισμού αντοχή" τον Δεκ 2004). Το Διεθνές Νομισματικό ταμείο ζητεί την άρση των αγκυλώσεων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως, ο διαβόητος ΟΟΣΑ, ζητεί την άρση των αγκυλώσεων της Ευρωπαϊκής οικονομίας και την αποδόμηση του "κοινωνικού μοντέλου" που ισχύει στην Δυτική Ευρώπη από της Εποχής του Μπίσμαρκ.

Πως εν τοιαύτη περιπτώσει το ευρώ έχει ανατιμηθεί έναντι του πολύ "ισχυροτέρου" δολαρίου; !!!