Δεν θα έπρεπε να πληρώσετε το χρέος

απόσπασμα της συνέντευξης του RICHARD WOLFF, αμερικανού οικονομολόγου στην Νέλλη Ψαρρού

KΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟ  ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ!

ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΞΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ. ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ!

“Δεν θα έπρεπε να πληρώσετε το χρέος”, λέει μεταξύ άλλων ο γνωστός οικονομολόγος, Richard Wolff, σε συνέντευξη του στην πολιτική επιστήμονα Νέλλη Ψαρρού, η οποία δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της κας Ψαρρού, περίληψη της οποίας παραθέτει  η “Ίσκρα“:

Σύμφωνα με τον Richard Wolff οι Έλληνες δεν οφείλουμε να πληρώσουμε τίποτα από τα χρήματα που αντιστοιχόύν στο δημόσιο χρέος, αλλά η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι να πληρωθεί στο σύνολο του και μάλιστα από τους φτωχούς και όχι από τους πλούσιους.

Ο αμερικανός καθηγητής τονίζει πως μέσα σε αυτή την πολιτική και οικονομική συγκυρία δεν υπάρχει περίπτωση να έρθουν ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα και σημειώνει πως αυτό το γνωρίζει ο έλληνας πρωθυπουργός, ωστόσο παίζει το παιχνίδι των ξένων τραπεζιτών.

Την ίδια ώρα, ωστόσο σχολιάζει πως το αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής το γνωρίζουν και οι υπόλοιποι στο ΠΑΣΟΚ κι αυτό δημιουργεί μία πίεση που θα πρέπει να ενισχυθεί. Ο Wolff λέει, ακόμα, πως ο κόσμος τόσο στην Αμερική όσο και αλλού έχει στραμμένο του το βλέμμα στην Ελλάδα και περιμένει ένα έναυσμα για δράση.

Και προσθέτει: “Οι Αμερικανοί έχουν στρέψει το βλέμμα στην Ελλάδα κι έχουν εντυπωσιαστεί από τη βία που ασκείται. Πρέπει φυσικά να γίνει κατανοητό ότι η βία που ασκείται στους λαούς δεν μένει αναπάντητη, κι αυτός είναι ένας κίνδυνος για το σύστημα. Άλλωστε η “διεθνής αλληλεγγύη” εγείρεται για λόγους που τους προκαλούν οι ίδιοι οι καπιταλιστές”.

Αναφερόμενος στην οργάνωση της παραγωγικής δραστηριότητας τάσσεται υπέρ της   αυτοδιοίκησης των επιχειρήσεων, επιχειρηματολογώντας πως “η δημοκρατική διαχείριση δεν είναι ένα αποσπασματικό δεδομένο, δεν μπορείς να την έχεις σε έναν τομέα της κοινωνικής ζωής και σε άλλον όχι. Οπότε,απαιτείται αφενός γαλούχηση στην δημοκρατική συνδιαχείρηση σε όλα τα επίπεδα, αφετέρου είναι προφανές ότι οι αποφάσεις μιας επιχείρησης θα πρέπει να λαμβάνονται μαζί με την κοινωνία“.

Τέλος ο Richar Wolff κάνει έναν παραλληλισμό ανάμεσα στις συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική και στην αμερικανική κοινωνία και καταλήγει στο συμπέρασμα πως υπάρχουν πολλές ομοιότητες, όπως ο προβληματικός, στις περισσότερες περιπτώσεις, ρόλος των διανοουμένων, η προπαγάνδα των ΜΜΕ, ο δραστικός περιορισμός των πολιτικών ελευθεριών κ.α και καταλήγει στο συμπέρασμα πως θα πρέπει να οργανωθεί ταυτόχρονα η αντίσταση τόσο στη βάση όσο και από την πολιτική ηγεσία της Αριστεράς, προκειμένου να επέλθει η δομική αλλαγή που θα εξασφαλίσει τις πολιτικές ελευθερίες, αντί να εστιάζουμε στις ελευθερίες αυτές καθ’ αυτές καθ' αυτές.

πηγή: 'βιβλιοπωλείο χωρίς όνομα'