Με τον γενικό όρο πολιτική εννοείται το σύνολο των μέτρων που λαμβάνονται και των μεθόδων και διαδικασιών που ακολουθούνται, μέσω των οποίων, ομάδες ανθρώπων οργανώνονται και λειτουργούν, προκειμένου να πετύχουν κατά τον καλύτερο τρόπο και με το μικρότερο δυνατό κόστος τους σκοπούς που επιδιώκουν σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων. Ο όρος εφαρμόζεται τόσο σε κυβερνήσεις κρατών για τον τρόπο διακυβέρνησης και χειρισμού των διαφόρων υποθέσεων, όπως επίσης και σε οργανισμούς, εταιρείες και άλλες οργανώσεις, λαμβάνοντας ανάλογα ιδιαίτερο χαρακτηρισμό. Η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή.
Η άσκηση της πολιτικής αποτελεί τέχνη και επιστήμη και αφορά σε ιδέες και στον τρόπο εφαρμογής τους, τόσο σε ζωτικά ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης και υπόστασης –ελευθερία, ασφάλεια, δικαιοσύνη, πολιτισμός, κτλ), καθώς επίσης και σε όλα τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν στο κοινωνικό σύνολο, στον πολίτη, στον εργαζόμενο, κτλ. Όταν η πολιτική μετατρέπεται στην τέχνη για να διατηρηθεί ή να κατακτήσει ένα κόμμα την εξουσία ως αυτοσκοπός, τότε υπεισέρχεται η διαφθορά, η κατάχρηση εξουσίας, το ‘χρήμα’ και οι περισσότεροι πολίτες απογοητεύονται και παύουν να ενδιαφέρονται για αυτά που τους αφορούν, με κίνδυνο τα αποτελέσματα να είναι ολέθρια σε όλους τους τομείς.
- Κατά τον Θουκυδίδη λοιπόν, η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στους νόμους. Όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα, αλλά και όλοι έχουν την ύψιστη υποχρέωση να τιμούν και να σέβονται τους νόμους. Γιατί μέλημα του νόμου είναι η διασφάλιση του κοινού συμφέροντος. Οι νόμοι είναι δίκαιοι και οι πολίτες τηρούν αυτούς τους νόμους, όχι από το φόβο της ποινής, αλλά από σεβασμό και απέναντι σε αυτούς που κάθε φορά βρίσκονται στην εξουσία αλλά και απέναντι στους νόμους και κυρίως απέναντι σε εκείνους τους νόμους που έχουν θεσπιστεί για την προστασία των αδικημένων. Πρώτος υπηρέτης των νόμων οφείλει να είναι ο κυβερνήτης της πόλης.
- Κατά τον Μέγα Ιωάννη τον Χρυσόστομο, όταν οι άνθρωποι, όταν αναλάβουν την εξουσία χρησιμοποιούν αυτή την δύναμή του για να πράττουν αδικίες. Δεν υπάρχει τίποτε αθλιότερο από τον άρχοντα εκείνον, που δεν ωφελεί καθόλου και σε τίποτα αυτούς που κυβερνά. Ως εκ τούτου, είναι προτιμότερο να μην διοικείται ένας λαός από κανένα άρχοντα, παρά να διοικείται από ένα κακό και τρισάθλιο πολιτικό ηγέτη.
Ο Πολιτικός Άρχοντας είναι ταγμένος από το Θεό, να φροντίζει για το καλό των πολιτών του και για την περιφρούρηση τους από το κακό, οπλισμένος μάλιστα προς τούτο με «Μάχαιραν (=δικαστική και εκτελεστική Εξουσία). Συνεπώς, ο πολιτικός Άρχοντας είναι ο μόνος εκπρόσωπος του Θεού επί της γης, όχι μόνον για το καλό των πολιτών, αλλά και για την πάταξη του κακού, μέχρι και τον θάνατον ακόμη. (προς Ρωμαίους, 13,1-7).
Η παρούσα επιστολή – απάντηση εγράφη εις Κόρινθο το 57 μ. Χ. μετά από ερώτηση την οποία εδέχθη υπό των καταδιωκομένων από τον τότε άρχοντα και αυτοκράτορα Νέρωνα, ‘εάν πρέπει οι Χριστιανοί να υπακούν τους νόμους της γης;’. Δηλαδή σε μια εποχή που ο Χριστιανισμός προσπαθούσε να καθιερωθεί στην κοινωνική και πολιτική του γνωστού τότε κόσμου, και οι παραινέσεις αυτές του αποστόλου Παύλου, είχαν ως απώτερο σκοπό τον κατευνασμό της μήνης των τότε αρχόντων κατά του ραγδαία εξαπλόμενου Χριστιανισμού, και την εν συνεχεία παύση των διωγμών των Χριστιανών. Βέβαια όχι κατευνασμός της μήνης του αυτοκράτορα Νέρωνα δεν έγινε, αλλά ο ίδιος, για να αιτιολογήσει τους απάνθρωπους διωγμούς του κατά των Χριστιανών, πυρπόλησε τη Ρώμη με γνωστά τα εν συνεχεία αποτελέσματα και τα πεπραγμένα εις βάρος των κρυπτόμενων Χριστιανών. Σε καμμιά περίπτωση λοιπόν, δεν μπορούμε να δεχτούμε, ότι ο Νέρωνας ήταν ο απεσταλμένος ηγέτης-άρχοντας του ενός και μοναδικού Θεού επί της γής!!!!
Εν τω συνόλω της η απάντηση-επιστολή ήταν η κάτωθι,
1 Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω· οὐ γάρ ἐστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν· 2 ὥστε ὁ ἀντιτασσόμενος τῇ ἐξουσίᾳ τῇ τοῦ Θεοῦ διαταγῇ ἀνθέστηκεν· οἱ δὲ ἀνθεστηκότες ἑαυτοῖς κρίμα λήψονται. 3 οἱ γὰρ ἄρχοντες οὐκ εἰσὶ φόβος τῶν ἀγαθῶν ἔργων ἀλλὰ τῶν κακῶν. θέλεις δὲ μὴ φοβεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν; τὸ ἀγαθὸν ποίει, καὶ ἕξεις ἔπαινον ἐξ αὐτῆς· 4 Θεοῦ γὰρ διάκονός ἐστι σοὶ εἰς τὸ ἀγαθόν. ἐὰν δὲ τὸ κακὸν ποιῇς, φοβοῦ· οὐ γὰρ εἰκῇ τὴν μάχαιραν φορεῖ· Θεοῦ γὰρ διάκονός ἐστιν εἰς ὀργὴν, ἔκδικος τῷ τὸ κακὸν πράσσοντι. 5 διὸ ἀνάγκη ὑποτάσσεσθαι, οὐ μόνον διὰ τὴν ὀργὴν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συνείδησιν. 6 διὰ τοῦτο γὰρ καὶ φόρους τελεῖτε· λειτουργοὶ γὰρ Θεοῦ εἰσιν εἰς αὐτὸ τοῦτο προσκαρτεροῦντες. 7 ἀπόδοτε πᾶσι τὰς ὀφειλάς, τῷ τὸν φόρον τὸν φόρον, τῷ τὸ τέλος τὸ τέλος, τῷ τὸν φόβον τὸν φόβον, τῷ τὴν τιμὴν τὴν τιμήν.
Και σε ελεύθερη μετάφραση, η προς Ρωμαίους, 13:1-7 δηλώνει,
«Κάθε άνθρωπος οφείλει να υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχουν εξουσίες παρά από το Θεό. Κι αυτές οι εξουσίες που υπάρχουν έχουν τεθεί από τον Θεό. Έτσι, λοιπόν, όποιος αντιτάσσεται στην εξουσία, αντιστέκεται στην τάξη που έβαλε ο Θεός. Κι όσοι αντιστέκονται είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την τιμωρία τους. Οι άρχοντες δεν προκαλούν φόβο σ` όποιον κάνει το καλό, αλλά σ` όποιον κάνει το κακό. Θέλεις εσύ να μη φοβάσαι την εξουσία; Κάνε το καλό, και θα σε επαινέσει η εξουσία, γιατί είναι στην υπηρεσία του Θεού για το καλό σου. Αν όμως κάνεις το κακό, να φοβάσαι, γιατί η εξουσία δεν κρατάει χωρίς λόγο το σπαθί. Το Θεό υπηρετεί και γίνεται όργανο της οργής του, για να τιμωρήσει όποιον κάνει το κακό. Πρέπει, λοιπόν, να υποτάσσεστε, όχι μόνο για να αποφύγετε την οργή της εξουσίας, αλλά και γιατί αυτό επιβάλλεται και από τη συνείδησή σας. Γι αυτό να πληρώνεται τους φόρους, αφού οι άρχοντες, που φροντίζουν για την είσπραξή τους, είναι υπηρέτες του Θεού. Ν` αποδίδετε σε όλους ότι τους οφείλετε: το φόρο και το δασμό σ` όποιον οφείλετε φόρο και δασμό, το σεβασμό και την τιμή σ’ όποιον οφείλετε σεβασμό και τιμή.
Για όλα τα ανωτέρω λοιπόν, αγαπητή Ομάδα Διαχείρισης του Πυρσού της Αλήθειας, με την πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού και του εν δυνάμει σώματος ψηφοφόρων να θεωρεί τον νυν πολιτικό μας Άρχοντα ως ένα εκ των χειροτέρων που πέρασε από την Ελληνική Πολιτική σκηνή, είναι λυπηρό και ειδωλολατρικό συνάμα, να υπάρχουν τέτοιες θέσεις 'θεοποίησης' του πολιτικού μας άρχοντα απ’ τη θρησκευτική ηγεσία αυτού του λαού…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου