Κυβερνητικά αδιέξοδα και Εθνικός μαρασμός

γράφει ο Σπύρος Γκανής

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ κόμμα και ο φιλοκυβερνητικός τύπος συνεπικουρούμενα και από την πολιτειακή ηγεσία να προσπαθούν να μεταδώσουν στην κοινωνία, ένα κάποιο αίσθημα αισιοδοξίας για το αύριο, πλην όμως οι ενέσεις αυτές μένουν κενό γράμμα.... καθώς η Ελλάδα παρουσιάζει όλο και περισσότερο την εικόνα αποδιοργανωμένης και παραιτημένης χώρας, η οποία βαδίζει χωρίς να ξέρει που πηγαίνει....

Η πραγματική οικονομία δεν κινείται, καθώς τα καταστήματα δεν έχουν πελάτες, η αγορά δύσκολα αναπνέει, οι επιχειρήσεις δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους, τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται.... Η ανεργία τραβά την ανηφόρα, το ίδιο και ο πληθωρισμός, η ύφεση βρίσκεται στα τάρταρα, δεν υπάρχει παραγωγή και σ' αυτό φέρει την κυριότερη ευθύνη η κυβέρνηση, η οποία αναλίσκεται στο να δίνει συνεχείς εξετάσεις στους δανειστές - επιτηρητές της χώρας.

Το πλέον σημαντικό είναι πως το όποιο έργο παράγεται, το καρπώνονται αυτοί που μας έχουν δανείσει με επαχθείς όρους.... Και όταν λέμε έργο εννοούμε, την μεθόδευση λύσεων για αποπληρωμή των χρεών, σε τελική δε ανάλυση την συνεχή οικονομική αφαίμαξη της κοινωνίας.

Σενάρια διεξόδου και .... εκτόνωσης

ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ το τέλμα που μας έσπρωξε η αδιέξοδη πολιτική του μνημονίου, πρωθυπουργός και κυβέρνηση σέρνονται ασυντόνιστα, ανήμποροι και ανίκανοι να ελέγξουν τις εξελίξεις. Η κυβέρνηση δεν κυβερνά …
Ο πόλεμος μεταξύ δύο εκ των δελφίνων, Βενιζέλου, Ραγκούση, που εκδηλώθηκε την τελευταία βδομάδα δεν είναι τυχαίος και ασύνδετος με κάποια σενάρια «φυγής» του πρωθυπουργού για την  ανάληψη κάποιου ρόλου σε υψηλότερη βαθμίδα της προσφιλούς του «Παγκόσμιας Διακυβέρνησης».

Ο παραδοσιακά φιλοκυβερνητικός τύπος κυκλοφορεί σήμερα (Κυριακή 6/3) με απαξιωτικούς για την κυβέρνηση τίτλους. ΤΟ ΒΗΜΑ «’Έχετε παραλύσει», το ΕΘΝΟΣ «ΣΥΝΔΡΟΜΟ παράλυσης στην κυβέρνηση» και η Ελευθεροτυπία «Στριμωγμένος εντός και εκτός ο Γ. Παπανδρέου – Συμπληγάδες και Διλλήματα»

Με δεδομένη την αρνητική τοποθέτηση της τρόικας σε πρόωρες εκλογές σε συνδυασμό και με την κάθετη πτώση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ η επιλογή των πρόορων εκλογών φαίνεται να έχει αποσυρθεί από το τραπέζι και να μόνα σενάρια που ... παίζουν στα κυβερνητικά και παρακυβερνητικά κέντρα επικεντρώνονται μόνο σε ένα σχήμα συγκυβέρνησης ή ακόμα σε έναν ευρείας κλίμακας ανασχηματισμό.

Συγκυβέρνηση των «προθύμων»

 Η ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ με επιφανείς προσωπικότητες, πολιτικούς, επιστήμονες και επιχειρηματίες του «μνημονιακού χώρου» για να βγάλουν την κυβέρνηση από το τέλμα, να «τρέξουν» το μνημονιακό πρόγραμμα και ακόμα να προσδώσουν «άρωμα ελπίδας» παγιδεύοντας το λαό. Αυτή είναι η προτεινόμενη διέξοδος από τα πλείστα φιλοκυβερνητικά εκδοτικά συγκροτήματα.

Το ενδεχόμενο μιας συγκυβέρνησης λειτουργεί παράλληλα και σαν σωσίβιο στην ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ απέναντι στην έντονη κριτική της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, αφού την «αποενοχοποιεί» με την ... μεταβίβαση ευθυνών σε πλατύτερο διακομματικό σχήμα διακυβέρνησης.

Στο σενάριο μιας «συγκυβέρνησης των προθύμων» έχουν ανάψει το «πράσινο φως»Τρόικα, ΣΕΒ και κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης που συνωστίζονται στην «πράσινη πολυκατοικία» όπως ο ΛΑΟΣ, η Δημοκρατική Συμμαχία, η Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγοι κ.α.

Ανασχηματισμός «ρήξης»

Ο ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ είναι επίσης ένα σενάριο που οι εμπνευστές του συνδυάζουν με την ρήξη και την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, διαμηνύοντας παράλληλα ότι ένας ανασχηματισμός-αντίδοτο... στον κυβερνητικό αποσυντονισμό και απορύθμιση θα βαθύνει περαιτέρω την κρίση και τον μαρασμό της κοινωνίας αφού, αναφέρουν ότι τα αίτια της κυβερνητικής κρίσης απορρέουν από την αδιέξοδη μνημονιακή πολιτική και όχι από την όποια ανικανότητα κάποιων κυβερνητικών στελεχών.

Και συμπληρώνουν ότι οι «πρόθυμοι» υπό τον τσάρο Παπακωνσταντίνου στη κυβέρνηση, το κόμμα και τον κρατικό μηχανισμό είναι ελάχιστοι και αδύναμοι και όσο η πλειοψηφία των «απρόθυμων» αυτοπεριθωριοποιείται παίρνοντας αποστάσεις από τον σκληρό μνημονιακό πυρήνα τόσο η κυβέρνηση θα εμφανίζει όλο και πιο έντονα την εικόνα «παιδικής χαράς».

Επαναδιαπραγμάτευση με κοινωνική και πολιτική συναίνεση

Εάν το κυβερνητικό κόμμα κάτω από την πίεση της διαρκώς αυξημένης όξυνσης στη κοινωνία, της εσωκομματικής αντίδρασης και την αντίδραση σύσσωμης της αντιπολίτευσης επιλέξει τη ρήξη με το παρελθόν και την απόρριψη της αδιέξοδης πολιτικής του μνημονίου, τότε μόνη επιλογή είναι η απομάκρυνση της κυβερνητικής παρα-τρόικας, των εκλεκτών του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, Παπακωνσταντίνου, Λοβέρδου, Χρυσοχοίδη, Ρέπα και των συνναυτών μαζί με μια δυναμική και ειλικρινή διεκδίκηση από τους δανειστές μας– τρόικα και ιδιώτες – της χρήσης του δικαιώματος μας για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και των απεχθών όρων του μνημονίου.

Σε μια ευνομούμενη Ε.Ε. η απαίτηση της επαναδιαπραγμάτευσης και της βελτίωσης καταστροφικών για ένα κράτος-μέλος συνθηκών και συμφωνιών χρέους και όρων δανεισμού είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας και υποχρέωση των εταίρων μας να το αποδεχθούν, αυτό επιβάλλει το διεθνές δίκαιο και η καλώς εννοούμενη διεθνής συνεργασία, αρμονική συνύπαρξη και αλληλεγγύη μεταξύ κρατών-μελών μιας ένωσης.

Εάν το κυβερνών κόμμα αποφασίσει να εγκαταλείψει σήμερα κιόλας, γιατί αύριο ίσως είναι πολύ αργά, την 17μηνη ετσιθελική και αδιέξοδη νεοφιλελεύθερη πολιτική που του έχουν επιβάλλει ξένα τοκογλυφικά κέντρα, τότε και μόνο τότε με πολιτική και κοινωνική συναίνεση, δίχως εκβιαστικά ψευδοδιλλήματα, με ειλικρινή διάλογο και ρεαλιστικά για την κοινωνία μέτρα και ρυθμίσεις, θα δούμε «φως στο βάθος του τούνελ» σε πείσμα της μαύρης πλανητικής διεθνούς των κερδοσκόπων και της απάτης.
                                                                                                                                                                         πηγή Αντίκρυ