Η Ψήφος είναι πιο αποτελεσματική από μια Σφαίρα

από άρθρο του Χρήστου Μουλινού

Ο κ. Βενιζέλος είναι κεντρικό γρανάζι της ίδιας «μηχανής» που έσυρε αλυσοδεμένη την Ελλάδα στον Μηχανισμό Στήριξης με ταπεινωτικούς όρους και απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Δεν τον άκουσε ποτέ κανείς να διαφωνεί δημοσίως με τα μέτρα του αποτυχημένου κου Παπακωνσταντίνου, δεν τον άκουσε ποτέ κανείς να ανησυχεί για την ανεργία που καλπάζει, δεν τον άκουσε ποτέ κανείς να λέει ότι η πολιτική που ακολουθείται είναι αδιέξοδη, οι θυσίες έχουν πάει χαμένες και η πατρίδα οδηγείται βιαίως στα βράχια. Ο κ. Βενιζέλος δεν μίλησε ούτε όταν αποκαλύφθηκε ότι ο κ. Παπανδρέου διαπραγματευόταν εν κρυπτώ («υπογείως» ήταν η ακριβής λέξη) με τον κ. Στρος Καν την υποδούλωση της χώρας στο ΔΝΤ πριν από τις εκλογές του 2009, ούτε όταν ο (πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας) κ. Γκόρντον Μπράουν τον κατηγόρησε ευθέως για απώλεια 90 δισ. ευρώ επειδή ο …αδαής καθυστέρησε να αντιδράσει (τυχαίο;) στην κρίση χρέους, που μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού εκτοξεύοντας τα spreads!!!...

Ο κ. Βενιζέλος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, εύστροφος και ευφυής, άρα θα έπρεπε να είχε άποψη για το ύψος της συνταγματικότητας των βασικών όρων του Μνημονίου, που κατασπάραξε τις εργασιακές σχέσεις, που βούλιαξε στη φτώχεια χιλιάδες οικογένειες, που έβαλε λουκέτο σε μαγαζιά κι επιχειρήσεις (λόγω πτώσης της κατανάλωσης), που έδωσε τη χαριστική βολή στη μεσαία τάξη, τη ραχοκοκαλιά του έθνους. Προτίμησε τη σιωπή και το πολυτελές γραφείο του υπουργού Άμυνας επιλέγοντας στρατηγικά να μη συγκρουστεί με το «σύστημα του Μαξίμου» για να μη θέσει σε κίνδυνο το δικό του πολιτικό μέλλον! Αδιαφορώντας επιδεικτικά για το «αύριο» της χώρας που τον όρκισε να φυλάσσει Θερμοπύλες, σχεδίασε προσεκτικά τα επόμενα βήματά του στη «σκακιέρα» (της... λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης) της οποίας και τα «μαύρα» τετράγωνα και τα «λευκά» είναι σάπια και σπασμένα!

Τον είδε ο κόσμος την Παρασκευή να επιδίδεται σε ακροβατικούς ελιγμούς και ρητορείες ξεπερασμένες για το Μεσοπρόθεσμο, διάβασε (φαντάζομαι) και τη συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ» με τον «πιασάρικο» τίτλο «Δίκαιη λιτότητα» και χαμογέλασε πικρά, όπως ο βαρύτατα ασθενής που δεν αντέχει πια τους αφόρητους πόνους και ακούει τους αμήχανους φίλους του να του λένε «μια χαρά φαίνεσαι, θα ξαναγίνεις καλά, κάνε υπομονή» λίγο πριν αποχαιρετήσει τον μάταιο αυτόν κόσμο!

Ο κ. Βενιζέλος ήταν (υποθέτω) η ύστατη λύση για το ελληνικό «παράρτημα» της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης που πέρασε ώρες αγωνίας την προηγούμενη εβδομάδα με το οργισμένο πλήθος στους δρόμους να πολιορκεί τη Βουλή, να συγκρούεται με τους ‘σεκιουριτάδες’ της εξουσίας και τον πρωθυπουργό ζαλισμένο να χάνει βήματα, να ετοιμάζει βαλίτσες και να τον σώζει τελευταία στιγμή η... μαμά του. Ο πολιτικός χρόνος του συγκεκριμένου έχει εκπνεύσει φυσικά, αλλά με τη σταθερή υποστήριξη των δάνειων δυνάμεων και κάνοντας αλλεπάλληλα ζιγκ-ζαγκ (εκχωρώντας ουσιαστικά τις αρμοδιότητές του για να κρατήσει τον τίτλο του και την πολυπληθή φρουρά του), ανέπνευσε για λίγες μέρες αποδεχόμενος τον ρόλο του... διακοσμητικού πρωθυπουργού, του πρωθυπουργού (δηλαδή) άνευ χαρτοφυλακίου!

(Οι οποίες δάνειες δυνάμεις, παρεμπιπτόντως, έσπευσαν στο τέλος της εβδομάδος να δώσουν αμέσως προίκα στον... παχουλό άρχοντα του Δαχτυλιδιού, δηλώνοντας διά στόματος του προέδρου του Eurogroup ότι είναι έτοιμες (!) να αλλάξουν (λέει!) το Μνημόνιο προσφέροντας νέα επέκταση στη χρονική διάρκεια αποπληρωμής του πρώτου δανείου των 110 δισ. ευρώ, περαιτέρω μείωση του επιτοκίου και χρηματοδότηση των μεγάλων έργων από την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς ελληνική συνεισφορά, για να εισρεύσει στη χώρα ζεστό χρήμα περίπου 250 δισ.! Τι... καλοί άνθρωποι!)

Άρα μας έλεγαν ψέματα ότι η τρόικα δεν δέχεται κουβέντα για επαναδιαπραγμάτευση! Άρα οι μετριότατοι ηγέτες της ευρωζώνης, που τόσον καιρό πίεζαν τον Σαμαρά να συναινέσει στο έγκλημα, τρέχουν τώρα να ικανοποιήσουν μερικά από τα αιτήματά του, για να... «παταχθεί» ο ανυπάκουος αρχηγός της Ν.Δ. που ύψωσε το ανάστημά του στα συμφέροντα των διεθνών κερδοσκόπων και την παρέα τους! (Τεράστιας σημασίας η νίκη του Αντώνη...)

Στον κ. Βενιζέλο ανετέθη λοιπόν η (αντι-)προεδρία της κατοχικής κυβέρνησης για συγκεκριμένους επικοινωνιακούς λόγους. Για να ωραιοποιήσει με τον βερμπαλισμό του το τερατούργημα των νέων μέτρων, για να διεκδικήσει από τους έντρομους δανειστές μας καλύτερες συνθήκες σφαγής και να κατευνάσει τα πάθη και τα μίση εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, που ο ίδιος κατηύθυνε τόσο καιρό από το... σκοτάδι μέσω των πιστών του βουλευτών. Αν σκεφθεί δε κανείς ότι τον Μάρτιο είχε συγγράψει άρθρο με το οποίο ζητούσε αλλαγές στο Σύνταγμα για να μην παρακωλύεται η πιστή εφαρμογή του Μνημονίου, θα καταλάβει χωρίς δεύτερη σκέψη τις πραγματικές απόψεις του νέου βαρέων βαρών ηγέτη της συμμαχίας των προθύμων!

Τι θα συμβεί από δω και πέρα; Οι αγανακτισμένοι πολίτες (όλων των τάξεων, όλων των ηλικιών, όλων των εισοδημάτων που ισοπεδώνονται) κρατάνε τις εξελίξεις στα χέρια τους. Αυτοί θα αποφασίσουν! Οι Αβραάμ Λίνκολν πάντως έλεγε κατ’ αρχήν ότι «Μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ καιρό, πολλούς για λίγο καιρό, αλλά όχι όλους για πάντα» αλλά και κάτι ακόμη καλύτερο: ότι «η ψήφος είναι πιο αποτελεσματική από μια σφαίρα».

πηγή: εφημερίδα 'Δημοκρατία'