Στη δίνη της αβύσσου εξακολουθεί να στροβιλίζεται η κυβέρνηση, χωρίς να υπάρχουν εμφανή στοιχεία εξόδου της. Η αμηχανία, η αγωνία και κυρίως ο πανικός για τα απανωτά πολιτικά χαστούκια είναι κάτι παραπάνω από εμφανή τις τελευταίες ώρες
. Οι πιέσεις από τους δανειστές μας (και κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση) πληθαίνουν, το Μεσοπρόθεσμα Πρόγραμμα παραμένει ημιτελές και υπό συνεχή αναμόρφωση, ενώ η κυβέρνηση πιέζεται να πάρει τόσο σκληράμέτρα, με αιχμή τις απολύσεις στο Δημόσιο και την τραγική περικοπή των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, πουξεπερνούν την αντοχή της.
Ο πρωθυπουργός «τρέχει και δεν φτάνει», αλλά τα όποια αποθέματα αξιοπιστίας και αποδοχής του από τους ξένους ηγέτες, τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και την ελληνική κοινωνία μοιάζει να εξαντλούνται, κυρίως λόγω της ανακύκλωσης του οικονομικού αδιεξόδου στο οποίο έχει βυθιστεί η Ελλάδα τους τελευταίους 18 μήνες.
Μπορεί στις δημόσιες εμφανίσεις του να προβάλλει την εικόνα του ψύχραιμου ηγέτη και του cool τύπου, που δεν επηρεάζεται από τη γενική κατακραυγή, στο παρασκήνιο όμως είναι έντονος ο προβληματισμός του από το γεγονός ότι η κυβέρνησή του έχει απολέσει τα τελευταία ψήγματα τόσο κυριαρχίας στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι όσο και εκτίμησης στη διεθνή κοινότητα.
Τις περασμένες μέρες επιχείρησε να θέσει στην τρόικα «κόκκινες γραμμές», κυρίως σε δύο κατευθύνσεις:
- Πρώτον, ότι δεν είναι δυνατόν να μπουν υποθήκες περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου προκειμένου να υπογραφεί ένα νέο σύμφωνο χρηματοδότησης για την επόμενη τριετία.
- Και, δεύτερον, ότι δεν μπορεί να θεωρείται προαπαιτούμενο η πολιτική συναίνεση προκειμένου να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας από το πακέτο στήριξης των 110 δισ. ευρώ.
Όμως το ράπισμα από τα ευρωπαϊκά όργανα ήταν ηχηρό, αφού οι «κόκκινες γραμμές» κατέρρευσαν πανηγυρικά και οι αφόρητες πιέσεις προς την κυβέρνηση άρχισαν να δημοσιοποιούνται σε μορφή χιονοστιβάδας.
Στο πλαίσιο αυτό το φιλί της ζωής προς την κυβέρνηση είναι να πειστούν οι τροϊ-κανοί ότι ενδεχόμενες κάλπες τώρα θα βυθίσουν τη χώρα σε πολιτικό χάος, ενώ τεχνητή αναπνοή στην κυβέρνηση φέρεται να επιχειρεί ο Γιώργος Παπανδρέου με τρεις κινήσεις των επόμενων ημερών και αφού ολοκληρωθεί και εγκριθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα:
- Να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα με δραματικές αλλαγές στις προβλέψεις του, που θα περιλαμβάνει πλήρη ιδιωτικοποίηση όλων όσα δύναται να δώσει η κυβέρνηση (ΔΕΚΟ, αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμους, ενεργειακά αποθέματα κ.λπ.) αλλά και δέσμευση για αποχώρηση από το Δημόσιο 200 χιλιάδων υπαλλήλων. Επ’ αυτού κυβερνητικές πηγές επιμένουν ότι μπορεί οριακά να απομακρυνθούν κάποιοι υπάλληλοι με σύμβαση αορίστου χρόνου από το Δημόσιο, αλλά δεν υπάρχει πρόθεση για μαζικές απολύσεις, απλώς ενδεχομένως να θεσπιστεί η πρόταση Λοβέρδου, Σαμαρά και άλλων για μηδενικές προσλήψεις στο Δημόσιο την επόμενη 5ετία,
- Να καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς είτε σε σύσκεψη είτε σε κατ’ ιδίαν ενημέρωση (το πιθανότερο) προκειμένου να τους περιγράψει αναλυτικά την κατάσταση και να ζητήσει, όχι συναίνεση - όπως λένε συνεργάτες του -, αλλά εθνική συνεννόηση. Μάλιστα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου επισημαίνουν ότι ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να τους αναλύσει όλα τα ζοφερά σενάρια για το μέλλον των Ελλήνων, αν η χώρα χρεοκοπήσει. Τα σενάρια αυτά έχουν αναλάβει εξειδικευμένα γραφεία στο εξωτερικό, υπό την επίβλεψη του στενού συνεργάτη του Γ. Παπακωνσταντίνου Γιώργου Ζαννιά. Αν γίνει μια τέτοια συνάντηση, ο πρωθυπουργός δεν θα ζητήσει στήριξη, αλλά θα τονίσει την κρισιμότητα των στιγμών καλώντας τους πολιτικούς αρχηγούς να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να τις αναλάβουν δημόσια,
- Να πραγματοποιήσει διάγγελμα στον ελληνικό λαό, αναφερόμενος λεπτομερώς στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα αλλά και στην κρισιμότητα των στιγμών, καλώντας όλους τους Έλληνες να υπερβούν τα κομματικά τείχη με στόχο τη σωτηρία της χώρας.
Ο πρωθυπουργός, λένε οι συνεργάτες του, γνωρίζει ότι το αδιέξοδο στο οποίο οδεύει η χώρα δεν αλλάζει με ανασχηματισμό, αλλά μόνο με εκλογές, τις οποίες όχι μόνο δεν επιθυμεί, αλλά αντίθετα θέλει να αποτρέψει. Γνωρίζοντας ότι κι άλλα κόμματα δεν θα ήθελαν εκλογές, σε αντίθεση με το εκδοτικό -επιχειρηματικό κατεστημένο που πιέζει προς την κατεύθυνση αυτή, επιχειρεί να «πιαστεί» από τον Αντώνη Σαμαρά προκειμένου να διασωθούν και οι δύο. Και ο αρχηγός της Ν.Δ. γνωρίζει ότι είναι μεγάλο ρίσκο μια προσφυγή στις κάλπες τώρα για την προοπτική του πολιτικού συστήματος, όπως το γνωρίζουμε. Γι’ αυτό και ίσως η κυβέρνηση επιχειρήσει να πείσει και τους Ευρωπαίους ότι δεν μπορεί να υπάρξει άκριτη συναίνεση και ότι η Ν.Δ. θα προσυπογράψει σοβαρά σημεία του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, όπως είναι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Όπως λένε στην κυβέρνηση, η τρόικα θέλει τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας όχι τόσο στις περικοπές, όσο στο σχέδιο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, αφού, αν η αξιωματική αντιπολίτευση αρχίσει τον «ανένδοτο», στο πεδίο αυτό κανείς δεν πρόκειται να μπει να επενδύσει, ενώ και η κυβέρνηση θα οπισθοχωρήσει προκειμένου να μην κατηγορηθεί για ξεπούλημα.
Συνεπώς υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο η πίεση για συναίνεση να εκτονωθεί σε μια υπερψήφιση από τηνΝ.Δ. μόνο στα σημεία του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που βρίσκονται στην ατζέντα της, όπως είναι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.
Στο χτεσινό άτυπο Υπουργικό Συμβούλιο, που συνεδρίασε για μια ακόμα φορά προκειμένου να εξετάσει τα νέα δεδομένα στην τελική σύνταξη του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, αλλά και στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβούλιου, που αναμένεται στην αρχή της επόμενης εβδομάδας να εγκρίνει το Πρόγραμμα, ο πρωθυπουργός θέλει να επαναφέρει στην τάξη τους υπουργούς του, καλώντας τους να σταματήσουν ακαριαία τις δημόσιες διαφοροποιήσεις τους που προκαλούν σύγχυση. Ο Γ. Παπανδρέου θα τονίσει ότι η κυβέρνηση έχει εξαντλήσει από καιρό την περίοδο χάριτος και κανείς δεν έχει δικαίωμα διαφοροποίησης από τη στιγμή που θα ληφθούν οι αποφάσεις.
Το ζήτημα όμως είναι ότι, τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στέκονται στα… νύχια, αφού θεωρούν ότι οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από τη διαχείριση του μνημονίου δημιουργούν συνθήκες πλήρους ανατροπής του υπάρχοντοςπολιτικού σκηνικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου